Blauwborst, tegenwoordig ook broedvogel langs de kreken van Oost-Flakkee. Foto: Henk Harmsen.
toen samen enkele wandelingen langs de kreken.
Nu, twintig jaar later, wordt een publicatie voor
bereid over de kreken op Goeree-Overflakkee.
Na lange tijd bracht ik in verband hiermee on
langs weer enkele bezoeken aan de kreken van
Oost-Flakkee.
Groote Kreek
Op de Heerendijk bij het gemaal kijk ik in de
richting van de Groote Kreek en zie hoe het land
schap is veranderd. Een wandelpad flankeert aan
de westkant de kreek en geen boer kijkt op of om
naar een fietser langs de kreek in gezelschap van
één of meer honden. Hij zou die fietser overigens
slechts van één kant kunnen zien aangezien de an
dere kant volledig schuilgaat achter een soort bos.
Ideaal broedgebied voor Houtduiven,Eksters en
Zwarte Kraaien. Die vogels zag ik er twintig jaar
geleden ook wel, maar broeden was toen nauwe
lijks mogelijk. Er vliegen twee Torenvalken rond
de bospartijen en halverwege het pad langs de
kreek geniet een visser in de luwte van een grote
groene paraplu. Het is oktober en op de eeuwkan
ten verwacht ik ganzen, eenden en steltlopers als
Tureluur, Groenpootruiter en Wulp. Langs de ui
terste rand van de oostelijke eeuwkant zitten zo'n
honderd Smienten, in de kreek een enkel Water
hoentje en Meerkoeten. Op de andere eeuwkant
een komisch trio dat gewend lijkt te zijn aan de
aanwezigheid van mensen. Een witte soepgans in
gezelschap van een Kol- en een Indische gans. Van
Tureluurs geen spoor, zoals ik ook in de andere
kreken helaas moet constateren. Ganzen zijn er
(nog) niet, maar op een gerooid aardappelveld
enige honderden meters van de kreek bevinden
zich vogels die ik daar twintig jaar geleden niet
zag. Nijlganzen! Meer dan 150 stuks en de soort
broedt ook langs de kreken.
Bij dezelfde Groote Kreek op een andere plaats
in de Heerenpolder zie ik dat hier en daar bordjes
zijn geplaatst. Achter één van die borden de afge
dekte voormalige vuilstort van Pulleman op de
eeuwkant. "Natuurreservaat". Een blanco geo
graaf zal hier over zo'n twintig jaar behoorlijk op
z'n achterhoofd krabben. Twintig jaar geleden al
noemde Jos Hendriks de "vuulpit van Pulleman"
een geologisch raadsel. Aan de andere kant van de
brug over de kreek blijkt een voormalige eeuw-
73
