Op stap
Afstand
Zonder forse tegenwind en onderweg opzienbarende vogelsoorten was de afstand tus
sen Rotterdam-Zuid en Oostvoorne in minder dan twee uur te befietsen. Dat ging over
de Groene Kruisweg, drieëndertig kilometer enkele reis. Vaak, heel vaak viel het besluit te
gaan. Want in Oostvoorne en speciaal rond het Brielsche Gat gebeurde het allemaal met
vogels, daar lag onze graal.
Thans de route langsgaand, is het op plekken
waar zich iets memorabels afspeelde voortdu
rend....'daar toen óók een lekke band. Op die
boerderij vragen om water. Daar iedere winter
een Klapekster'. In vijftig jaar veranderde veel
langs die Groene Kruisweg, zodat de entourage
van plaatsen waar vogels de fietspelgrimages
kruisten, meestal alleen nog op het netvlies staat.
Soms geen veranderingen. De struiken langs De
Holle Mare voor Zwartewaal, waarin tot tenmin
ste 1952 Grauwe Klauwieren broedden, staan
daar nog precies eender. Die steenuilboom ook,
zij het nu zonder Steenuil. En aan die plaats langs
de Brielse vestinggracht met een lJsvogel.de eer
ste die ik zag. ging althans visueel de halve eeuw
ongemerkt voorbij.
Maatstaf'
De drieëndertig kilometer tussen Zuid en
Voorne werden een norm, een nii nog toegepaste
standaard bij het uitzetten van vogeltrips. Naar de
Slikken van Flakkee? Ongeveer tweemaal Rot-
terdam-Oostvoorne. Pas onlangs vernam ik dat
ook anderen een vaak afgelegde route hanteren
als rekeneenheid, als reistijdnorm. Voor enkele
Limburgse vogelaars werd dat wellicht de afstand
Maastricht-Delfzijl. Toen in februari 1987 een in
en rond de Eemshaven verblijvende Giervalk vo
gelend Nederland in rep en roer bracht, waren er
Limburgers die vanuit hun provincie driemaal op
en neer reisden eer ze die vogel zagen. Ik weet van
een in Zuid-Nederland wonende vogelaar die
dusdanig onrustig werd van die Giervalk, dat
diens echtgenote waarschijnlijk alle deining
thuis zat buiten manlief om een van diens
vogelaarvrienden belde met het verzoek haar ver
zenuwde partner uit te nodigen samen naar de
Eemshaven te gaan. Hetgeen gebeurde, een daad
van grote wijsheid, een initiatief van een echtge
note die de zielenroerselen van de vogelaar door
grondt. Dus indien u thuis tijdens echtelijk over
leg over reisplannen naar een voorbeeld zoekt...
de Giervalk van de Eemshaven!
Oeraluilen
Een groepje op sjouw zijnde vogelaars kreeg in
Finland te maken met een vaak afgelegde route.
Oeraluilen staan onveranderlijk op wensenlijst-
jes van bezoekende vogelaars. Bereidwillige Fin
nen zijn best bereid te gidsen. Vanuit het logies-
adres ging het naar de heilige plek, honderd
kilometerverder.waarze inderdaad een Oeraluil
kregen te zien, zij het alleen diens uit het nest ste
kende staart.Tijdens de reis terug was er toch niet
helemaal de euforie waarin vogelaars raken bij
het in de wacht slepen van een wensenlijstjes-
soort. Wèl ontstond een discussie of een Oeraluil
uitsluitend aan zijn staart valt te determineren... in
Finland broeden immers meer soorten uilen...
Veel gebruik van ingenieuze James Bond achtige
communicatie-apparatuur waarmee vogelaars
zich tegenwoordig wapenen om niets te missen,
stamt uit Finland. Toen het de bewuste Oeraluil
dan ook de volgende dag behaagde een zodanige
stand aan te nemen dat diens kop zichtbaar werd,
raakte dat gegeven enige seconden later, via de
Finse begeleider, bekend bij de de groep. Zonder
aarzeling ging de groep weer tussen de wielen
voor tweemaal honderd kilometer, nu om van het
indrukwekkende konterfeitsel van de uil te genie
ten. Dat lukte, zij het voor enkele minuten. Want
de Finnen zijn zuinig op hun Oeraluilen.
Misschien hebben Oeraluilen iets met afstan
den. Want Strix uralensis is ook strikt verbonden
met een gedenkwaardige bustocht rond het Bai-
kalmeer. Uit het langs de Amoer liggende Khaba-
rowsk arriveerden wij vroeg in de middag in Ir-
koetsk, waar een ieder comfort missend voertuig
klaarstond voor transport over een afstand vele
malen die van Zuid naar Voorne. Van het voertuig
had óók het hang- en sluitwerk een lang leven ach
ter de rug, zodat al bij de eerste bocht de bagage-
50
