Veldkrekel.Tekening Harrv Wijnhoven. Uit: De sprinkhanen en krekels van Nederland. feld en de CD beluisterd die erbij hoort. De Huis krekel is wel eens op Schouwen waargenomen (zie figuur )en het geluid bestaat uit herhaalde se ries pri...pri...pri -geluidjes. Goed vergelijkbaar met het geluid van Sjarels krekeldoosje van Chi nese makelij, waarin twee speelgoedkrekels gaan zingen wanneer je het openmaakt. De soort komt vooral voor in warme behuizingen. Vroeger on dermeer in bakkerijen en tegenwoordig nogal eens in kascomplexen. Veldkrekel Gaat het de Huiskrekel redelijk voor de wind in Nederland,heel anders ligt dat met de Veldkrekel. Deze is in Nederland sterk achteruit gegaan en tot de in hun voortbestaan bedreigde diersoorten gaan behoren. De Veldkrekel komt voor op zan dig schraal begroeid terrein, waar ze een holletje graven. In de periode mei - juli zijn er volwassen dieren en kun je de mannetjes voor de ingang van hun holletje horen roepen. In het binnenduinterrein op Schouwen kwam de Veldkrekel vroeger vermoedelijk op veel plaatsen voor. Zelf herinner ik me dat ze bij Haamstede in de zeventiger jaren op het droge graslandje aan de Kloosterweg. waarop later de nieuwbouwwijk Westeren Ban is verrezen, altijd te horen waren. Het geluid is onmiskenbaar: een knetterhard kri...kri...kri. Duidelijk anders dan dat van de Grote groene sabelsprinkhaan die zich vanaf half juli laat horen en waarvan sommigen het tot ver in oktober uithouden. Deze zitten over al in ruigere begroeiingen tot in de achtertuin. Ze kunnen ook een behoorlijk hard geluid laten horen, maar dat klinkt meer als een goed ge smeerde naaimachine. Uit de periode 1980-1994 zijn geen waarnemin gen van de Veldkrekel op Schouwen in het lande lijk databestand beland (fig. x). Vermoedelijk hebben ze er wel steeds gezeten, want enige tijd geleden werd door Jack Musters weereen popula tie ontdekt nabij Renesse. Herkolonisatie van geï soleerde terreinen is geen eenvoudige zaak omdat de dieren zich lopend verplaatsen. Er be staat een langvleugelige vorm die kan vliegen, maar deze is nog nooit in Nederland waargeno men. Op Goeree zou een populatie in het zand- wallengebied redelijk stand houden. Een soort om zuinig op te wezen. Plaggen van terreinen en verstuiving houden het geschikte biotoop in stand. Om een goed beeld van de huidige ver spreiding te krijgen, zouden in de periode mei- juni de duingebieden van Schouwen en Goeree (inclusief Zandwallengebied) volledig geïnven tariseerd moeten worden. Voor aanvullende waarnemingen houd ik me van harte aanbevolen! 54

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2002 | | pagina 24