Op stap
Pechdag?
Bij de Forsters Stern van Colijnsplaat manifesteerde zich opnieuw pijnlijk mijn onvermo
gen op tijd te zijn om te kunnen meegenieten. Vóór 20 juli deden de Dutch Birding
Vogellijn en het Delta-Vogel-Net dagelijks opgetogen verslag over het gebeuren in de
Noord-Bevelandse Wanteskuup. Maar op die bewuste zondagmorgen geen Forsters
Stern.
Opties
'Gisteren is-ie nog gezien', verklaarden twee
collega-vogelaars uit Ridderkerk, die óók tever
geefs stonden te posten en óók voor de zoveelste
maal de talrijk rondvliegende Visdieven scanden.
Want bij een gemiste soort zijn er een paar opties.
De eerste is dat de vogel inderdaad er definitief
vandoor is. Afgezien van het zelfverwijt niet eer
der te zijn uitgerukt, geeft deze optie het minste
hartzeer. De tweede kans is al pijnlijker: tijdens de
periode dat men staat te posten, laat de vogel zich
niet zien. Maar direct na te zijn opgekrast, komt hij
opdagen. Later is dan te horen: 'Joh, zo jammer, je
was net weg, toen kwam-ie schitterend aan. Heel
mooi en lang kunnen bekijken...!' Omdat óók in
vogelaarskringen een zekere competitiedrift
meer voorkomt dan u denkt, is niet uitgesloten dat
de goede verstaander bij het aanhoren van de
woorden 'zo jammer', de duivel zachtjes hoort
meelachen. De derde optie is het pijnlijkst. De be
geerde vogel is nog wel op de aangegeven plek,
maar je vermag hem niet te ontdekken, of te her
kennen. Alsdan riskeert de onfortuinlijke voge
laar achteraf via 'on line' of van collega's te verne
men dat 'de vogel de hele dag ozo fraai te zien
was...'. Om de kans op die derde optie gering te
houden.kregendiezondagochtend alle Visdieven
een grondige scan.Tevergeefs.
Aftocht
Na elven kwam het Colijnsplaatse hondenspits
uur op gang. Het merendeel van de deelnemers
aan de kynologische parade voerde niet één dier,
maar een kleine kennel mee, waarbij óók de Wan
teskuup nog ver verwijderd bleek van het natuur-
beschermersideaal 'honden aan de lijn'. Het och
tendrecord betrof een dame met vier dieren. Of
liever, vier hondachtige wezentjes. Want het ging
om vier braaf achter de dame aanrollende rol-
mopsjes. De dame zag er leuk uit, dat wel. Neen,
dan de bezitter van van twee zwarte bakbeesten,
die toestond dat zijn huisdieren de Wanteskuup
inzwommen, deining veroorzakend onder de
sterns. Een van de beesten keerde uit het oeverriet
terug met in zijn kaken een wilde eend. Voor ons
was de aardigheid er toen wel af. Wij hoopten dat
het niet om een rui-eend, maar een botulisme-
slachtoffer zou gaan, met nadelig effect op de ge
zondheid van het zwarte bakbeest, waarvan de ei
genaar waarschijnlijk placht te zeggen 'hij doet
niets...!' Geen Forsters Stern en wél die hond. De
stemming kon beter. Tot voor kort vermocht de
autoradio met muziek van Classic FM het opti
misme snel terug te brengen. Maar onder regie
van Den Haag werd voorjaar 2003 deze zender
verwezen naar de kabel, exit fijne muziek tijdens
lange autoritten, het laatste fort tegen de auditie
ve banalisering die de radioluisteraar dagelijks
moet ondergaan.
Uit het royale aanbod aantrekkelijke
vogel(aars)routes terug naar Maasdam, koos ik
die langs de Schouwse Inlagen annex Prunjepol-
der en dan via de Brouwersdam naar Stellendam.
Met laagwater op de Oosterschelde waren de In
lagen niet super, maar wel leuk, zoals trouwens al
tijd. De passage langs de Prunjepolder verliep
kennelijk te achteloos, want ik miste de Grauwe
Franjepoot die DVN nummer 660 de volgende
dag meldde. Afgezien van Eidereenden, waaron
der ongetwijfeld honger-evacués uit de Wadden
zee, bood de buitenzijde van de Brouwersdam
geen vogels. Er was wèl veel ander (over)weelde-
rig natuurschoon, dat zich openhartig blootgaf,
ook in gevallen waar men dat inmiddels beter had
kunnen nalaten. Ik werd mij de vele j aren bewust,
dat ik voor het laatst tijdens de vakantieperiode
op een zonnige zomerzondagmiddag in de Delta
op pas was. De doorslag gaf Stellendam, waar ik
bemerkte dat tijdens de Noord-Bevelandse odys
see de telescoopdop was verloren. Met direct
daarop de anticlimax op de kruin van de buiten-
havendam. Het bevrijdende uitzicht over de slik-
38