Original Message
From: teja van hoften <mailto:teiavanhoften@zeelandnet.nl>
To: Kees de Kraker <mailto:krakerties@zeelandnet.nl>
Sent: Wednesday, November 05, 2003 10:56 AM
Subject: interessante waarneming mol 3-11-'03,1 ex., het brede strand bij duinhoevepad
Een stevige wind in de rug, mijn blik op de verte gericht in de hoop weer eens een zee
hondje te ontdekken. Maar wat zag ik daar over het zand schuiven? Het was een mol,
die naar wat achteraf bleek, ook eens even wilde uitwaaien en aan een fikse boven
grondse strandwandeling bezig was. Ik liep een eindje met hem op tot aan de duinrand.
Wat jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had. De lage zon bescheen zijn bleke
snoetje en ik kon de verleiding niet weerstaan heel even voorzichtig zijn zachte ruggetje
te aaien. Hij piepte van de schrik en zette het op een lopen, verdween tussen het helm
gras en kroop snel terug in de warme, veilige schoot van moeder aarde. Ik was nieuws
gierig waar hij nu vandaan was gekomen en volgde het spoor van de kleine handjes in
het natte zand. Bij de jonge stuifduintjes raakte ik het spoor even kwijt, maar achter het
heuveltje liep het verder zijn eigenaardige route richting zee. Een paar kronkels, een stuk
evenwijdig aan de kustlijn en uiteindelijk raakte ik het spoor bijster in een stuk omge
woeld strand, waar een paar paarden gelopen hadden. Dat was nog zeker 100 meter van
de duinrand vandaan. Mijn ogen traanden van het turen naar de nagelstreepjes tussen
alle andere afdrukken en patronen. Ik besloot de weg weer terug te volgen tot waar de
mol verdwenen was. Mijn stappen tellend kwam ik tot de conclusie, dat hij zeker 640
meter had afgelegd, waarvan 2 ondergronds. Dat lijkt me toch een flinke tocht voor zo'n
beestje, hij zal best honger gehad hebben na dat avontuur. Een van de verhalen waar ik
als natuurouder altijd veel succes mee had bij de kinderen was het verhaal van de mol,
die wel 150 wormen per dag eet en als hij een worm tegen kwam en hij had eigenlijk zijn
buik al vol, dan legde hij hem in de knoop zodat de worm niet weg kon en hij hem nog
even bewaarde als lekkere snack voor later. Wat ik me nu afvraag, zijn er wel zo veel
wormen in dat losse duinzand? Zo niet waar leven die mollen, die je de laatste tijd toch
steeds meer in de duinen ziet, dan eigenlijk van? Maar ik was ook hongerig geworden,
mijn handen stijf van de kou. Het was zachtjes gaan regenen en het begon al te scheme
ren. Ik hield de rest van de speurtocht voor gezien en ging snel op huis aan.
teja van hoften
From: Kees de Kraker <mailto:krakerties@zeelandnet.nl>
To: teja van hoften <mailto:teiavanhoften@zeelandnet.nl>
Sent: Wednesday, November 05, 2003 1:23 PM
Subject: Re: interessante waarneming mol 3-11-'03, 1 ex., het brede strand bij duinhoevepad
Dag Teja,
Leuk zo'n bovengrondse mol. Wellicht aardig voor de Sterna. In de duinen zitten nogal wat regen
wormen in het bovenste humuslaagje onder duindoornstruweel. De mollen leven van deze regen
wormen plus nog wat emelten, kevers en keverlarven. Dieper in het zand zit nagenoeg niks, daar
om maken ze erg oppervlakkige gangen. Het is zeker geen vetpot in de duinen, zodat de jonge
exemplaren na familieuitbreiding op zoek moeten naar een eigen voedselterreintje. Aangezien ze
het gebied niet kunnen overzien en de goede gebieden meestal al vol zitten, komen ze zodoende
ook op het strand terecht. Na een heel eind door het zand gegraven te hebben, met hier en daar
misschien een strandvlo, maken ze meestal wel rechtsomkeert. Kan ook dat ze zover zijn, dat de
stijgende grondwaterstand door het opkomend water, ze bovengronds jaagt.
Kees
78
