Belevenissen
Kleine orkaan
doorLiesbeth van Vliet
4 juni 2003
Met enorm geweld raasde het over ons
Eiland heen.
Een kleine orkaan. Het is alweer even
geleden, maar nog steeds heel zichtbaar.
Volgens de berichten in de krant was het
een windhoos geweest, maar voor diege
nen die het van dichtbij hebben meege
maakt, lijkt mij de naam "kleine orkaan"
beter op zijn plaats.
Zo snel als hij gekomen was, zo snel ver
stilde hij ook weer.
Binnen nog geen tien minuten tijd over
spoelde een draaikolk van wind en water
onze omgeving, waarbij Melissant het
zwaarst getroffen werd.
Ontwortelde bomen lagen er na afloop
weerloos bij en de toppen van veel
Populieren waren afgeknapt als lucifer
houtjes. Wegen raakten versperd en de
motorkettingzaag moest er aan te pas
komen om de orde weer gedeeltelijk te
kunnen herstellen.
Een compleet spoor van vernieling had de
natuur hiermee met zich achter gelaten.
Maar was dit wel vernieling?
Foto:Liesbeth van Vliet.
Neem nu de Noorddijk in Melissant.
Een prachtige dijk met heel veel Populier en spontaan opkomende Vlier, Meidoorn en Wilde Roos.
Na dit natuurgeweld is deze dijk eigenlijk alleen maar mooier geworden.
Door de ingescheurde bomen en afgebroken takken zijn hier talloze holtes ontstaan voor veel
insecten en dus ook voedsel voor vogels en meer kans op verspreiding van zaden. Regelmatig
vliegen de Grote Bonte - of de Groene Specht een stukje met me mee.
Kom ik de Buizerd tegen, die van het zonnetje geniet en de omgeving in de gaten houdt. De
Sperwer die uitkijkt naar zijn prooi en de Ransuil die in de schemering af en toe een rustpauze
neemt in één van deze bomen.
Zelfs het blad van de gewonde bomen neemt in kleur toe.
Maar die kleur geldt kennelijk niet voor de Provincie Zuid-Holland.
Veiligheid staat immers voorop.
Dus wat gaan we doen?
Zagen!
Alles moet weg.
Iedere boom, wel of geen gevaar.
Binnen tien minuten is de boom weg en binnen een dag is de dijk leeg.
Dat noem ik nu pas vernieling.
97