Tuinslakken beleefden beide het strandgevoel en vergaten de landslakken. De verdere slakkenzoektocht in het bos lever de meer van het zelfde. Ook de gepleisterde bui tenmuur van een schuur van de padvinders bood niks nieuws. Weggejaagd door de inmiddels stro mende regen gaven we het op.Toch hadden we het gevoel even lekker buiten geweest te zijn. En daar is niets van gelogen! Literatuur Anonymus, 1993. Beheersplan Schuddebeurs voor de periode 1993-2003. Staatsbosbeheer Bosch Slabbers. Bruyne,R.H. de,c.s., 1994. Nederlandse naamlijst van de weekdieren (Mollusca) van Nederland en België. - Back- huys, Oegstgeest. Tirion,I., 1753.Tegenwoordige staat der Vereenigde Ne derlanden; Tiende deel, Beschryving van Zeeland. - Ti- rion, Amsterdam. (Heruitgegeven: Europese Biblio theek, Zaltbommel. 1966) Wijngaarden, W. van, 1993. De vegetatie van Noord- Zeeland. - Provincie Zeeland, Middelburg. Harry Raad, ANM-Regiocoördinator, Capelleweg9,4416 PNKruiningen, 0113381942, g.spaanders@hetnet.nl Kees de Kraker Aangestoken door het enthousiasme van de nieuwe slakkenwerkgroep, eens rond geneusd wat ik aan huisjesslakken in mijn tuin kon vinden. In het verleden wel bezig geweest een aan tal op de Hompelvoet gevonden exemplaren te determineren met het standaardwerk van Gittenberger, maar dat bleek minder eenvoudig dan gedacht. Nu kon ik de in mijn tuin verza melde huisjes opsturen naar Harry Raad, die mij keurig de namen leverde. De Segrijnslak is een forse soort die vooral in tuinen voorkomt: "heerst in de tuin"volgens Harry. Vormen van deze soort worden gekweekt voor de consumptie, las ik enige tijd geleden in de krant. De nog wat grotere Wijngaardslak is name lijk wettelijk beschermd. Om zezelf op te eten lijkt het mij van belang dat je weet wat die slakken ge geten hebben, want wat ze in de rommelhoekjes van de tuin nuttigen zal niet altijd even fris wezen. Bij de kwekerijen houden ze het doorgaans op ze melen. Overigens zullen de meeste Zeeuwen zich wat de consumptie van slakken betreft, liever tot krukels alikruiken beperken. Wanneer ik er een tje in de groentebedden aantref, gaat ie platgesla gen naar de kippen, die weten daar wel raad mee. Dat stukslaan van het huisje om de slak op te kunnen eten, doen vogels zelf ook. Bekend is de Zanglijster met zijn smidse, een favoriete steen waartegen de slakken stuk gebeukt worden. Meestal gaat het dan om de Gewone tuinslak en jonge exemplaren van de Segrijnslak. Hoewel ik in het strooisel een oud huisje van de Gewone tuinslak vond, is het onzeker of deze soort wel in mijn tuin voorkomt. Ze hebben een voorkeur voor ruige grasvegetaties op kalkrijke bodem, bij mij gaat het om tamelijk kalkarme, humeuze zandgrond. Dat ene huisje, betrof mogelijk een ooit weggegooid exemplaar dat ik had verzameld. In de duinen kom je ze geregeld tegen en je hebt ze in verschillende kleuren en met meer en minder streepjes. Zoiets nodigt uit tot verzamelen. De rest van het lijstje betreft kleinere soorten, met de Glanzende agaathoren als allerkleinste (ca. 5 mm). Toch leuk om een beetje kijk op dat slakkenwereldje te krijgen. Overzicht slakken in tuin Burghse ring 20 Wetenschap, naam Nederlandse naam levend dood Cepaea nemoralis 1 Gewone tuinslak Cochlicopa lubrica 2 Glanzende agaathoren Discus rotundatus enkele >10 Boerenknoopje Helix asp er sa asp er sa Segrijnslak Oxych ill is draparnai i di >20 >10 Grote glansslak Trichia hispida 1 Behaarde slak Van allerlei diergroepen worden in Nederland gegevens verzameld om vervolgens een ver spreidingsatlas daarvan uit te geven. Ook voor slakken is men dat van plan. De Stichting Ane moon. bekend van het onderwalerwereldje, coördineert dat nu voor deze diergroep met het "Atlasproject Nederlandse Mollusken". Wanneer mensen interesse hebben om hier aan mee te werken of eens met de werkgroep mee op excursie willen,graag een berichtje aan Harry Raad (zie boven).

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2004 | | pagina 36