Ut pae'ienaer 'tplae'iemit George van Krien van George van de Klarebeek.Fo/o.W. Tanis. Inmiddels wier de locht gries toet zwart, vanuut noorden kwam een zwaare buuje opzette, de eerste sprikkels viele, even laeter vielt mit bakken uut de locht in waoje dat dee, in dan of in toe van die zwaare windstoten dan leek ut wel of de windje mee woe neeme,mar dan ist den Kwaai en Hoek op z'n mööjst asten zo woest in wild is. Toet 'n bee'ie beter wier woemen toch naer den gröóten slufter, onger an den duune koj niejt meer laope deer sting te veel waeter dus mosten men dwors deur de duundoorn om dur te kom- mene zodat dur hier in deer een doorn in je huud zat. Eindeluk waeremendur,je sting deer 'n bee'ie haoge zodaije een goed over zicht hao, ut waeter straomende mit massa's deur de slufter richting schor, in dat stieng al unende onger waeter mar deer zou nog veel meer waeter komme ut was een machtug gezicht dat netuur geweld. In eens kwam deer een muus'ie an zwemme deur stroamende waeter hie was net as uus overvalle deur 'tweater mar hie haelende de kant wel. We bleeve deer nog wel een halfure stöö, twas tur aok zo möój al die veugels die moste dur eige gereegeld vurplaese omdat meer in meer onger waeter kwam te stöön. Een hele groep meeuwen vloog mit ut opkommende waeter over 'tschor mee, wurschienluk azendeze op vluchtende klei ne viervoeters die ut opkommende waeter niejt voor konne bluuve. Mar oak burganden, lie- wiej ten in wulpen vlooge mar heen in weer.ze konne dur draoi niejt kriege mit dit haoge waeter. We zagge aok nog'n groene specht die uut de begroejde duun'ies richting Bokkepolder vloog,ik dienk dat'n bee'ie waetervrêês kreeg. Hoe mööj dat aok allemaele was twiertied omnaer huus te góön, we stienge dur al een hortie mit natte voeten overgeschepte laarzen). Over de pad kommen niejt, dus mosten mun weer deur die stekelugge duundoorn heene dat leek wel accupuntuure of hoe noemie dat eigeluk. Einde- luk kwammen we bie dun duunovergank (bie dat gróóte bord dat deer stoot op strange) wat uus naar Plae'ie kon brienge. Wiele d'n duune over in naer ut smalle pae'ie richting Plae'ie. Deer stieng toet mien verbaesing nog geen waeter. mar toe men halfverweege wasse kwam ut waeter uus tegemoed, straomende harde mit ut schuum op z'n bek. In een mum van tied stinkt pae'ie glieksvol mit waeter. 24

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2004 | | pagina 26