Op stap
Spitfire
Beladen met telescoop, stoeltje en rugzak beklommen Ben en ik woensdag 31 maart 2004 bij
Breskens de dijk, naar de telpost. Om kwart voor acht 's ochtends waren wij niet de eersten.
Veel bekende gezichten en de vertrouwde gespreksonderwerpen. Over vogels, het weer en
over de kwalijke consequenties door veranderingen bij het pontveer uit Vlissingen. Natuurlijk
het meest over het weer en de twijfels van vorige avond, na het aanhoren van de weersvoor
spelling: 'morgen naar Breskens of niet?'
Omdat uit die discussies blijkt niet de enige te
zijn met soms aarzelingen om te gaan, luister ik
graag naar die gesprekken. Want het gebeurt! Op
grond vaneen miserabel weerbericht komt het tot
een besluit maar thuis te blijven. En de volgende
dag vermeldt het DeltaVogelNet dat er Lach-
sterns en een Steppenkiekendief voorbijkwa
men... o zo mooi.Vlak langs de telpost!
'Je moet voor Breskens naar het weerbericht
van België kijken', was die ochtend het advies van
de een.
'Ja, maar je weet hoe het gaat. Iedere dag pakt
het weer toch anders uit dan ze voorspeld heb
bende verzuchting van een ander.
'Neem altijd het zekere voor het onzekere.
Komt er oostenwind, gooi dan alles plat en ga',
raadde een op de telpost vergrijsde vogelaar ge
decideerd aan.
'Makkelijk praten', zegt Leon Boon wat mees
muilend. De afgelopen week stond ik al driemaal
's ochtends om half vier op. Ik raak aardig van de
leg. En nu wil ik vanmiddag natuurlijk ook naar
die Hopop Walcheren',voegde hij erwal bezorgd
aan toe. Die zorg gold natuurlijk het probleem dat
tijdens zijn descentenaar Walcheren,op Breskens
nog iets spannends voorbij zou kunnen komen.
Zo gaat het nog een poosje door, tot de passe
rende vogels aanleiding geven tot puntige kantte
keningen,zoals:
'Groot beest. Iets appelvinkachtigs...!' En dan:
'Nee, toch een Kneu'
'Geeft niets', stelt iemand gerust. 'Je kan niet
vroeg genoeg roepen watje ervan denkt'.
Tevredenheid bij passerende Boerenzwalu
wen. Oeverzwaluwen, Gele Kwikstaarten. Boom
piepers, voor velen de eerste van voorjaar 2004.
Kort na een Beflijster de roep van overkomende
Kruisbekken, die het Breskense kernkader óók
prompt weet op te pikken.
'Witbandkruisbek' roept het prominentste
kernkaderlid van Breskens. En hij voegt eraan toe
duidelijk de twee witte vleugelbanden te hebben
gezien.
'Wel ja, gooi hem er maar gelijk in', reageert ve
teraan Eric Marteijn.Breskens-teller van het eer
ste uur. Napraten over de Witbandkruisbek.
Daarna wordt het even rustiger. Er komt koffie
met toebehoren voor de dag en voortzetting van
de debatten over vogels. In de Westerschelde
Bruinvissen. Stoppende toeristen, verbaasd over
die drom lui met optiek op de dijk. krijgen allen
antwoord, ook als de vraag 'wat doenjullie hier?',
gesteld in verschillende talen en dialecten, op
feldwebel-achtige toon wordt gesteld.
Net over half elfde uitroep 'Smelleken'. direct
gevolgd door 'en hij zit achter een Veldleeuwerik
aan'. De volgende minuten volgt de groep en bloc
het adrenalinewekkende schouwspel van de Smel
die een leeuwerik probeert te bemachtigen, een
gebeuren dat extra luister krijgt omdat het zich af
speelt boven de wijde monding van de Wester
schelde, tijdens een grandioze voorjaarstrek-och
tend. Na bijna verticale stijgingen, tot vrijwel uit
zicht zo hoog, en een paar seconden later weer net
boven het maaiveld, stoot de valk steeds opnieuw
op de leeuwerik, die alsmaar de dans weet te ont
springen, wel dertig maal achtereen. Bij iedere
ontsnapping stijgt uit het groepje vogelaars een
'neeeee...' op, gelijk het koor dat lieden ten beste
geven in een voetbalstadion na een gemist doel
punt. Bij één zo'n ademloos snelle duik mompelt
een vogelaar 'going down, going down.een wat
sinistere, maar wel te plaatsen toespeling. Maar de
Smel krijgt de leeuwerik niet te pakken, althans
niet tot het moment dat beide achter de vuurtoren
verdwijnen. Bij de vogelaars een diepe zucht
waarmee de spanning zich ontlaadt.
Omdat schrijvers leeftijd er eentje is met herin-
12
