Invallende Grauwe Ganzen op de biezen van de Spuimond. Foto: Klaus Kuchel. de Korendijksche Slikken op 22 januari 1950 1200 Grauwe Ganzen konden worden geteld. Sindsdien veranderde de voedselsituatie dras tisch. We zagen dat door het prijsgeven van bie- zencultuur en de invloed van deltawerken, het biezenbestand rap kromp. Tegelijkertijd veran derde de agrarische sector, mede in gang gezet en/of versneld door de gevolgen van de waters noodramp van 1953. Gemengde bedrijven scha kelen over op akkerbouw, met omzetting van grasland in bouwland. Ook veranderingen in de landbouwmethoden, waaronder in de manier waarop de bietenoogst plaatshad. Deze werd ge mechaniseerd, waarbij boeren ertoe overgingen om op de akkers oogstresten achter te laten. Na verloop van tijd, bij het ploegen, gingen deze dan als groenbemester de bodem in. Voorheen zamel de men de resten direct na de oogst in om als bij voer voor vee te dienen. Maar deze activiteit werd steeds minder rendabel, zodat de bietenresten op de akkers achterbleven, soms maandenlang, tot genoegen van onder andere de Grauwe Ganzen. Draaijer veronderstelde dat de veranderingen in de bietenoogst-methode de komst van Grauwe Ganzen naar akkerland, speciaal naar ex-bieten- akkers, in de hand heeft gewerkt. Op een aantal van circa 8600 Grauwe Ganzen die najaar 1964 pleisterden langs het HDHv, foerageerden 29- 35% nog in de biezen, 16% op grasland en reeds rond 52% op akkerland. De gang van zaken op de Ambachtsheerlijk heid Cromstrijen (ABH) in de Hoeksche Waard kan model staan voor hetgeen zich voltrok in de tweede helft van de vorige eeuw. Op de lijst van ge bieden met in het verleden biezencultuur, staan ook de Hoogezandsche Gorzen, de buitendijkse gronden van de ABH langs de noordoever van het Hollandsch Diep. Op die gorzen kwam rond 1940 al een einde aan de biezencultuur. Getuigen meld den dat op de ABH de Grauwe Ganzen kort na 1945 binnendijks verschenen, eerst op grasland, later op bouwland. Ook al door de grootscha ligheid en de rust omdat de ABH niet toeganke lijk was en (nog steeds) is, groeide de ABH qua Een krimpend areaal met suikerbieten? Foto:Kees de Kraker.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2006 | | pagina 14