Een van de paartjes van de fameuze, ooit op De Beer broedende Lachsterns. vooral tijdens de liquidatie van het gebied. Te lezen valt over hoe de Suez-crisis van 1956 werd gebruikt ten faveure van een spoedige realisatie van de Europoortplannen en hoe de pleitbezor gers schermden met de komst van een staalfa briek. Schokkend is de rol van de Rotterdamse burgermeester van Walsum, die De Beer uitslui tend aanduidde als een receratie-centrum. Toen de voorzitter van de Contact-Commissie van Na tuur- en Landschapbescherming, het kamerlid Van der Goes van Naters op 5 februari 1957 ka mervragen stelde aan de staatssecretaris van On derwijs. Kunsten en Wetenschappen, liet deze van Walsum zich kritisch uit over de vragen van zijn partijgenoot. Interessant is ook te vernemen hoe de pers reageerde: Het Algemeen Handelsblad schreef 'wij moeten het landschap van De Beer eerbiedigen'. De Groene Amsterdammer schaar de zich vierkant achter de Rotterdamse plannen en stelde onder andere 'en dan hebt u daar het ter rein van die vogeltjes, weet u wel?' Zo geeft 'Een eerste klas landschap' inzicht hoe het er in dit gebied een halve eeuw geleden met natuur- en landschapbescherming toeging. U mag zelf oordelen of er al dan niet veel is veranderd. Het boek "Een eerste klas landschap" gaat vooral ook over mensen die met De Beer te maken hadden,zowel in positieve als in negatieve zin. Hier bewaker W. Korfma- ker, die er niet tegenop zag voor zijn excursiedeelnemers een ei van Bergeend tevoorschijn te halen. 46

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2006 | | pagina 16