ne hermne.nnqen
Tekening: Kees de Kraker.
gen met wat buien en een noordwestenwind die
het scherpe klare licht van de Atlantische Oceaan
naar onze kusten voert. Dus een prima middag om
te besluiten met een paar uur buitenhaven van
Stellendam. Degene die vandaar richting zuid
westen kijkt, over de slikken en de Kwade Hoek
naar het hart van de Delta, weet zich verzekerd
van een van de fijnste panorama's die Zuidwest
Nederland te bieden heeft....Tenminste,mits hij
niet naar rechts kijkt, naar de nadrukkelijk aan
wezige Maasvlakte. Die zondagmiddag geen late
Reuzensterns. Wel ver weg op een van de banken
een rustende Slechtvalk, rechtop, waakzaam en
soeverein. En verder steltlopers, overal, met het
opkomende tij al wat onrustig. Deze scannend,
kwam veel dichterbij een tweede Slechtvalk in
beeld, in alles het tegenovergestelde van de eer
ste. Dik, zwaar en voorovergebogen leunend,
heeft de vogel niets martiaals. Kennelijk heeft
deze net zwaar getafeld..'de prooi komt hem de
strot uit', hoorde ik eens op Breskens zeggen.
Rondom deze Slechtvalk,schouder aan schouder,
enkele tientallen vierkante meters Scholekster, af
en toe onwillig een eindje opschuivend voor het
naderende water. De Slechtvalk loopt dan op een
sukkeldrafje met de Scholeksters mee. Deze en
een paar Wulpen negeren hem.Twee Grote Man
telmeeuwen kiezen al vliegend positie met iets in
hun houding van 'zullen we hem eens even...!'
Maar dan onderbreken ze hun duikvlucht en gaan
door. Een zich apathisch gedragende Slechtvalk is
hen te min.
Toen het water het slik overspoelde, vloog de
vogel weg, snel, laag en strak richting Kwade
Hoek. Niets geen paniek bij de steltlopers en een
den. Ik kijk hem na,samen met een net over de dijk
gekomen vogelaar. Deze heeft voor Slechtvalken
nauwelijks belangstelling. Hij is van een generatie
van tenminste drie exemplaren per excursie. Ik
van eentje in drie jaar. Over de N215 rijd ik op mijn
gemak terug, met naar binnen gekeerde blik, dus
als een zombie. Want deze rit levert wel een be
keuring op. Een Overflakkeese flitspaal regis
treert dat ik met 77 kilometer de afslag Den Bom
mel passeerde, liet Leeuwarden een paar weken
later triomfantelijk weten. En dat mochten er
maar 70 zijn. Het is maar dat u het weet!
55
