Landschap 19 toen Het Watergat en omgeving Waaibomen bij het Watergat, 1971.Thans,35 jaar later,zijn het dikke knotwilgen geworden. Foto: Frans Beekman. Frans Beekman De omgeving van het Watergat heeft voor mij altijd iets geheimzinnigs gehad: donkere elzenbos- sen, verboden weggetjes en een onbekende eendenkooi. Ooit ben ik met één van mijn zoontjes door een konijnenjager met geweer bij een duinovergang weggestuurd. Dit gebied zal in de toe komst gaan veranderen en daarom zijn gegevens uit het verleden altijd van belang. Een onbekend tijdschriftartikel uit 1942 geeft veel informatie. Hoogenboomlaan Aan het einde van de Hoogenboomlaan met z'n vele campings ligt tegenwoordig een kleine roton de en daar mag het autoverkeer niet verder. De weg maakt een haakse bocht en de fietser of wan delaar komt dan in een andere wereld. Hier liggen De Achterste Bossen: sterk verwilderd elzenhak hout met een enkele Eik en verder Vlier en Kam perfoelie. Voorbij het huis De Waaiboom ligt een perceel dat nog steeds als akker in gebruik is. Om de waterstand laag te houden stonden hier kleine Bosmanmolentjes. Ook zien we wilde graslanden met geiten. Vlak voor de zeereep zijn ten oosten van de weg de hobbelige binnenduinen van de Wester Doodkist. Aan de westkant ligt in de verte het bos van de eendenkooi. Aan het einde van de weg was ooit een parkeerterrein voor auto's dat gelukkig is verdwenen. Nu begint er het buiten- duinse fietspad naar de Duinhoeve bij Haamste de. Het Watergat en omgeving vormen een afwis selend landschap. Palinxgat Tot 1683 zat tussen de huidige strandpalen 6 en 7 een gat in de duinen. Daar waterden de binnen duinen via het Palinxgat op zee af. Na natte win- 33

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2007 | | pagina 3