Uitzicht over 't Watergat en omgeving, 1958. Foto: L. C. Hoogerhuis, Renesse. ters wilden de duinboeren van de Westeren en Oosteren Ban het overtollige water graag kwijt om hun cultuurgronden te kunnen gebruiken.Ter plaatse van de eendenkooi stond toen een water molen. Gedurende de 17de eeuw stoof het Pa- linxsgat steeds dicht en tenslotte werd de afwate ring in de richting van Moermond bij Renesse omgeleid. Indien dit niet was gebeurd, had zich ongetwijfeld een duinmeer gevormd, vergelijk baar met het Quackjeswater op Voorne. Het Palinxgat, later Watergat geheten, was dan wel dichtgestoven, de zeereep bleef er smal en de ingelanden van de Bannen vreesden voor een doorbraak. Daarom zijn er in het midden van de 19de eeuwreserve-of inlaagdijkjes aangelegd. De grond voor deze kaden kwam uit een aantal put ten die nu met riet zijn begroeid. Het werk werd uitgevoerd door het Rij k en daarom heet dit kust- vak de Rijkszeewering Oude Hoeve. Watergat De prentbriefkaart 'Renesse, Watergat' van 50 jaar geleden laat dit alles goed zien. We kijken in oostelijke richting. De zeereep is versterkt tot een smalle beplante duindijk. Rechts ervan liggen de inlaagdijkjes. Het voorste huisje is de kooiwoning bij de in 1891 aangelegde eendenkooi. Daarach ter staan de gebouwtjes van Rijkswaterstaat met door witte planken afgezette tuinen. Naast deze kantonnierswoningen b-evond zich vroeger een dennenbosje, dat als proef door Staring in 1863 was aangeplant. Het bosje is in deTweede Wereld oorlog gerooid. Rechts achterin is nog de boerde rij 't Watergat te zien. Op de plaats waar de foto graaf stond, lag vroeger een doorgang naar het strand. Door dit Wagenpad reed men toen met paard en wagen om te gaan jutten. Deze naam komt al voor op zeekaarten uit de 17de eeuw. Links zien we het in 1958 nog vrij smalle strand. Eendenkooi De eendenkooi werd op een gunstige plaats aangelegd. De kooiplas lag laag en had dus altijd water en in de naastliggende rietputten zaten veel eenden. In het najaar en de winter kon het hier zeer nat zijn. Van Teunis Rosmolen, die er van 1900 tot 1916 kooide, is het verhaal afkomstig dat de gevangen eenden eerst met een bootje op het droge land en dan per kruiwagen naar Renesse werden gebracht. In 1939 werd de eendenkooi en omgeving verkocht aan de heer Aart Moolen- burgh uit Bussum. Hij zorgde zo voor de rust rond zijn vakantiewoning De Vluchtheuvel die ten zui den van de kooi lag. De eendenkooi werd steeds 34

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2007 | | pagina 4