Buitenmensen
Eiergaarders op Schouwen
De huiszwaluwkolonie in he t Oosterweegje net
buiten de kom van het dorp was na enkele jaren
leegstand weer opgekrabbeld en dat is waar
schijnlijk de leverancier geweest voor het broed-
paar dat zich vestigde in ons boerenzwaluwnest.
De pioniers verbouwden het nest grondig, maar
de fundamenten hebben tot op de dag van van
daag een erbarmelijk aanzien. Eindelijk hadden
we broedende Huiszwaluwen onder het overstek.
Het uitvliegen van de jongen vervulde ons met
blijdschap. Het afgelopen broedseizoen groeide
de kolonie op de boerderij van Van der Wekken
weer en ook onze Huiszwaluwen keerden terug
en brachten jongen groot. Ons geluk kon niet op
toen ze aan een tweede legsel begonnen werd
begin juli een ander paar gelokt door het boeren
huiszwaluwnest. Op het moment dat ik de weder
waardigheden van het nest in een verhaal verwerk
broeden twee paar Huiszwaluwen aan de Ring in
Noordgouwe en dat is voor het eerst sinds min
stens dertigjaar.
Zilvermeeuwenkolonie in de domaniale duinen (1950).Foto:B.J.J.R. Walrecht
Frans Beekman
Opnieuw was de vondst van een oude foto aanleiding tot een klein onderzoek naar een verdwenen
activiteit van mensen in de natuur: het vergaren van eieren in een vogelkolonie. We beginnen in de
duinen.
Op de foto uit het tijdschrift 'De wandelaar in
weer en wind' van augustus 1950 staat de volle
mand van eiergaarder Willem van Zalm. Links van
hem zit de ons bekende vogelfotograaf Johannes
Vijverberg en rechts ligt Teun van Zalm naast zijn
vader. Het was in die tijd de gewoonte dat de Dienst
der Domeinen raapvergunningen uitgaf voor de
meeuwenkolonie, waar toen vele duizenden paren
54
