Natuurliefhebbers van de NJN op het strand bij de vuurtoren. 17 oktober 1937.
Foto R. ten Kate, collectie T. W. Rosmolen
re types in hun praktische en onconventionele
kleding. Wanneer zeventig jaar later de kreet 'mi
lieumaffia' opklinkt, blijkt dat veel mensen de na
tuurliefhebbers nog steeds vreemde lieden vin
den.
Wie zien we verder op deze mooie foto? Het
drietal jongens naast elkaar (alle drie met een mo
dieuze kuif in het haar), die gidsen raadplegen en
aantekeningen maken, zijn van links naar rechts
Kees Swaneveld, Nico Beije en Wim de Vos. Het
zijn nog scholieren. Wim de Vos (1920-1999)
werkte later 34 jaar als amanuensis op het Profes
sor Zeemanlyceum in Zierikzee. Hij was een goed
fotograaf en vogelwaarnemer. Kees Swaneveld
(1922-1980) ging naar de zeevaartschool en emi
greerde in 1950 naar Zuid-Afrika, waar hij een
handel in scheepsbenodigdheden opzette. Nico
Beije (1920-1944) publiceerde tussen 1937 en
1940 artikelen over vogels, planten en insekten in
de landelijke natuurtijdschriften Amoeba en De
Levende Natuur. In 1939 schreef hij een tamelijk
filosofisch artikel waarin hij vertelde dat de na
tuur en de NJN zo'n grote invloed op hem hadden.
Nadien raakte hij onder invloed van het fascisme
en sloot zich aan bij de Germaanse SS. Op 11
maart 1944 sneuvelde hij aan het Oostfront langs
de Newa bij Leningrad (St. Petersburg).
Op de ijzeren oliedrum en met alpino op het
hoofd zien we onze oud-voorzitter Frans Jansen
(1919-1998). In 1937 deed hij waarnemingen naar
de hoogtegroei of -afname van het strand, te zien
aan de lengte van de strandpalen. Bij zijn uitvaart
tien jaar geleden sprak zijn dochter Geertje de
mooie Zeeuwse woorden "ie was t'ende". Ze ver
telde dat haar vader graag medicijnen of biologie
was gaan studeren, maar dat hij voorbestemd was
de garnalenhandel van zijn vader over te nemen.
Op de receptie, met een broodje garnaal in de
hand napratend over dit toch wel indringende
verhaal, zei een bekende Zeeuwse natuurbe
schermer (die mij niet kende): 'dan was hij maar
een gewoon leraartje biologie geworden'. Wat
moest ik zeggen op dat moment tegen deze man,
die in dat ene zinnetje de misprijzende mening
van velen over leraren op middelbare scholen ver
woordde, hetgeen mede leidde tot het huidige
dramatische tekort aan goede leerkrachten? Ik
was als leraar met stomheid geslagen en heb mij
afgewend. Naast garnalenhandelaar werd Frans
Jansen een actief bestuurder van de Natuur- en
Vogelwacht, Het Zeeuws Landschap, Natuurmo
numenten en van visserijverenigingen. Als na
tuurbeschermer én als visser pleitte hij voor een
duurzaam gebruik van de natuur.
87