Natuurliefhebbers van de NJN op het strand bij de vuurtoren. 17 oktober 1937. Foto R. ten Kate, collectie T. W. Rosmolen re types in hun praktische en onconventionele kleding. Wanneer zeventig jaar later de kreet 'mi lieumaffia' opklinkt, blijkt dat veel mensen de na tuurliefhebbers nog steeds vreemde lieden vin den. Wie zien we verder op deze mooie foto? Het drietal jongens naast elkaar (alle drie met een mo dieuze kuif in het haar), die gidsen raadplegen en aantekeningen maken, zijn van links naar rechts Kees Swaneveld, Nico Beije en Wim de Vos. Het zijn nog scholieren. Wim de Vos (1920-1999) werkte later 34 jaar als amanuensis op het Profes sor Zeemanlyceum in Zierikzee. Hij was een goed fotograaf en vogelwaarnemer. Kees Swaneveld (1922-1980) ging naar de zeevaartschool en emi greerde in 1950 naar Zuid-Afrika, waar hij een handel in scheepsbenodigdheden opzette. Nico Beije (1920-1944) publiceerde tussen 1937 en 1940 artikelen over vogels, planten en insekten in de landelijke natuurtijdschriften Amoeba en De Levende Natuur. In 1939 schreef hij een tamelijk filosofisch artikel waarin hij vertelde dat de na tuur en de NJN zo'n grote invloed op hem hadden. Nadien raakte hij onder invloed van het fascisme en sloot zich aan bij de Germaanse SS. Op 11 maart 1944 sneuvelde hij aan het Oostfront langs de Newa bij Leningrad (St. Petersburg). Op de ijzeren oliedrum en met alpino op het hoofd zien we onze oud-voorzitter Frans Jansen (1919-1998). In 1937 deed hij waarnemingen naar de hoogtegroei of -afname van het strand, te zien aan de lengte van de strandpalen. Bij zijn uitvaart tien jaar geleden sprak zijn dochter Geertje de mooie Zeeuwse woorden "ie was t'ende". Ze ver telde dat haar vader graag medicijnen of biologie was gaan studeren, maar dat hij voorbestemd was de garnalenhandel van zijn vader over te nemen. Op de receptie, met een broodje garnaal in de hand napratend over dit toch wel indringende verhaal, zei een bekende Zeeuwse natuurbe schermer (die mij niet kende): 'dan was hij maar een gewoon leraartje biologie geworden'. Wat moest ik zeggen op dat moment tegen deze man, die in dat ene zinnetje de misprijzende mening van velen over leraren op middelbare scholen ver woordde, hetgeen mede leidde tot het huidige dramatische tekort aan goede leerkrachten? Ik was als leraar met stomheid geslagen en heb mij afgewend. Naast garnalenhandelaar werd Frans Jansen een actief bestuurder van de Natuur- en Vogelwacht, Het Zeeuws Landschap, Natuurmo numenten en van visserijverenigingen. Als na tuurbeschermer én als visser pleitte hij voor een duurzaam gebruik van de natuur. 87

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2008 | | pagina 25