Rosse Waaierstaart.
Foto: Bert Kleijn.
Twee jaar eerder kwam ik bij toeval achter het
bestaan van het Nguliafenomeen, een verschijn
sel waarbij door een combinatie van grondmist en
een sterke lichtbron in een periode van drie
weken duizenden trekvogels in het oosten van
Afrika geringd worden. De Ngulia Lodge is gele
gen op een 400 meter hoog rif aan de rand van een
honderdtwintig vierkante kilometer groot savan
negebied in hetTsavo National Park.gelegen hal
verwege de Keniase hoofdstad Nairobi en de
havenstad Mombassa. Zoals de Engelse ornitho
loog en expeditieleider David Pearson in 1969
ontdekte, trekken miljoenen Europese en Aziati
sche trekvogels door een corridor tussen de 6000
meter hoge Kilimanjaro en de niet zo bekende
maar bijna even hoge Mount Kenia naar het zui
den.
Na intensief contact met de organisatie stond ik
voor de drieweekse 2008 sessie eind november,
begin december op de deelnemerslijst.
De ervaring was ongelooflijk,het landschap on
beschrijflijk mooi, de vangsten fantastisch, het
wildlife (luipaarden, giraffen, olifanten, neus
hoorns) zoals je in het grootste safaripark van
Kenia mag verwachten, de sfeer geweldig, kortom
superlatieven schieten te kort.
Het team bestaande uit een wisselend gezel
schap van Australiërs, Zuid-Afrikanen, een Zwit
ser, een Duitser, Israëliërs,niet te vergeten Kenia-
nen en ondergetekende als enige Hollander
ringde in 17 dagen tijd 20.278 vogels, (de tropische
vogels niet meegerekend, die worden als bij
vangst beschouwd
Ruwweg 65 van de vangsten vinden 's nachts
plaats als er mist is, de overige 35 tussen 6 en 10
uur 's morgens. Zo'n 7 nachten achter elkaar tus
sen 01.00 en 03.00 opstaan is natuurlijk een slijta
geslag, maar een dutje tussen 15.OOen 17.00 maakt
veel goed.
Negen dagen met meer dan 1000 geringde vo
gels waarvan vier met meer dan 2000. geven een
aardige indicatie en de 29e november met 2932
sprong er als top bovenuit.
De hoofdvangst bestaat uit Bosrietzangers
(11.938), Noordse Nachtegalen (2821) en Gras
mussen (2395). De terugvangsten van slechts
twee Bosrietzangers met resp. een Franse en een
Tsjechische ring waren natuurlijk teleurstellend.
Je kunt ook niet alles hebben. Als assistent-ringer
wordt je voor de volle 100% ingeschakeld en ook
zeldzame exemplaren als je die toevallig uit jouw
vangzak haalt, mogen volledig door jou afgehan
deld worden (full treatment zoals ik tot grote hila
riteit van de vrolijke en altijd goedlachse Kenia-
nen altijd mompelde).
Bijzondere vangsten waren de Europese
Nachtzwaluwen, Scharrelaars en Koekoeken.
Ook met de talrijke Basra Rietzangers, Vale - en
Griekse spotvogels. Siberische Fitissen. Sperwer
grasmussen. Rosse Waaierstaarten. Perzische
Roodborsten, wat eigenlijk niet, had ik wel wat.
Tot zover een verkorte samenvatting van veer
tig bladzijden aantekeningen van de jaarlijkse
ringsessie op wat wordt beschouwd als het mooist
gelegen ringstation ter wereld., een werelderva
ring die ik nooit zal vergeten.
14
