Korte bijdragen
Goudhaantje
Afgelopen ouderwetse winter werden we ver
rast door een Goudhaantje dat wekenlang ons
terras bezocht op zoek naar iets eetbaars. Al gauw
had hij (of zij?) in de gaten dat de kruimeltjes
onder de vetbol goed te eten waren en werden
planten en bloempotten onder de vetbollen
nauwkeurig onderzocht en geplunderd. Na een
tijdje had hij in de gaten dat je ook rechtstreeks
van de vetbol kon eten en sinds die dag zagen we
hem geregeld op en onder de vetbol. Ook nadat
het warmer werd kwam hij trouw terug naar ons
terras. Aan het eind van de winter kwam hij op een
gegeven moment niet meer opdagen. Waarschijn
lijk vertrokken naar zijn broedgebied in het noor
den.
Leo Esther Linnartz
Houtsnip als huisbewoner
In de ochtend van 20 maart belde Nella aan de
deur, met de vraag of ik wilde komen omdat er bij
Miems van Citters een vogel binnenzat die ze niet
te pakken kon krijgen. Het beest vloog van alles
ondersteboven, vermoedelijk ging het om een
Waterral. Gewapend met een vlindernetje ging ik
even later naar het karakteristieke trapgevelhuis
je van Miems wat verderop aan de Burghse Ring.
Nella verzorgde de kat omdat Miems op vakan
tie was en nu probeerde ze het beest uit de buurt
van de vogel te houden.Deze zat in eenhoekje van
de huiskamer, overal lagen veertjes. Het bleek om
een Houtsnip te gaan. Een raadsel hoe die hier
naar binnen was gekomen. Meest waarschijnlijk
dat de kat de vogel uit de tuin heeft meegenomen.
Tegen de achtermuur zat een kippetrappetje naar
het wc-raam waardoor poes in en uit het huis kon.
Het is vrij onwaarschijnlijk dat de snip zelf het
trappetje is opgelopen en zo binnen is geraakt,on
mogelijk is het echter niet. Voor een poes is zo'n
Houtsnip een flinke vogel die je niet zomaar even
meeneemt. Nadat de snip was bewonderd en ge
fotografeerd is hij de lucht ingegooid, waarna de
Bijzondere Slechtvalk
Op Duiveland bij Kapelle langs de N 59 vond
Rinus van 't Hof op 22 november 2008 een dode
Slechtvalk als verkeersslachtoffer. Aan de hand
van de afmetingen werd geconstateerd dat het
een eerstejaars vrouwtje betrof. Rinus stuurde
De dode Slechtvalk. Foto:Rinus van 't Hof.
vogel koers zette naar het duingebied. Leek er
goed vanaf te zijn gekomen.
In het laatste nummer van Limosa stond toeval
lig een stukje over de plaatsing van de ogen bij
steltlopers. Bij de Houtsnip staan die merkwaar
dig hoog in de kop, wat op de foto goed te zien is.
Men verondersteld dat de soort hierdoor een gro
ter blikveld heeft wat van belang is om mogelijke
belagers tijdig op te merken. De Houtsnip vindt
zijn voedsel vooral op de tast, bij oogjagers zoals
plevieren is een lagere plaatsing meer in het ver
lengde van de snavel, gewenst. Het blikveld voor
de snavel wordt dan door beide ogen bestreken
waardoor de prooi nauwkeuriger kan worden ge-
localiseerd, omdat met beide ogen de diepte beter
wordt waargenomen.
Kees de Kraker
De Houtsnip van Burghsering 12. Foto:Nella Padmos-Boot.
Goudhaantje op vetbol. Foto:Familie Linnart:
