Het gaat weer beter met het Krammer-Volkerak! Uitzicht over de Krammer bij OuéeTongz. Foto:Kees de Kraker. Inleiding In 1993 werd een speciaal themanummer van de Sterna over het Krammer-Volkerak uitge bracht. Hierin kwamen allerlei aspecten van vis sen en vogels tot het beheer van het nieuwe land schap aan de orde. Het gebied was toen pas zes jaar afgesloten, verzoet en aanvankelijk kraak helder met grote oppervlakten ondergedoken waterplanten. Grote vraag destijds was, lukt het om het meer helder te houden? Er was onmisken baar een ontwikkeling aan de gang die naar een toenemende algenbloei tendeerde en daarmee naar een troebel meer waarin waterplanten niet gedijen. Met "biologisch beheer" dat bestond uit het maken van paaiplaatsen voor snoeken, weg vangen van witvis, aanleg van eilandjes en werken met wisselende waterpeilen om riet- en biezen- groei te stimuleren, trachtte men het tij te keren. Zoals we weten, is dat niet gelukt. Je zou nu, 23 jaar na de afsluiting wel weer eens de balans willen opmaken. Hoe is het met de vis stand, de watervogels, de broedvogels, onderge doken waterplanten, watervlooien, driehoeks mossels, algen en ontwikkeling van de droogge vallen gronden? Met de intensieve bemoeienis van overheidsinstanties als Rijkswaterstaat was het acht j aar na de afsluiting een eind gedaan. Men had het tij niet kunnen keren en het Volkerak- Zoommeer vervolgde haar eenzame weg naar steeds troebeler water met terugkerende algen- bloeien, waaronder de beruchte blauwalg. En zo is het nu nog steeds, naar men zegt. Maar dat ver haal klopt niet helemaal. Vogels Wat men ook van het Krammer-Volkerak mag zeggen, in elk geval niet datje er geen vogels ziet, want het barst er vaak van! Het zijn niet meer de vogels uit de periode van kort na de afsluiting zoals zwermen van duizenden Gierzwaluwen in mei, want de wolken dansmuggen van na de af sluiting zijn er verdwenen. Ook Middelste Zaag- 49 i i Kees de Kraker Al bijna 20 jaar tel ik iedere maand de watervogels langs een stukje van de Krammer. Naar mijn gevoel is er geen betere methode om een band met een gebied te krijgen en zicht te krijgen op het functioneren van de natuur. Er is een nauwe relatie tussen watervogels en hun voedsel. Wanneer je weet wat de vogels eten, krijg je aan de hand van verspreiding en aantallen een beeld van wat er in het water aanwezig is.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2010 | | pagina 11