duiven - een overvloed aan voedsel - niet wordt
weggenomen, het aantal na de vangpartijen spoe
dig weer aangevuld zal zijn. Daarin had het
bewuste raadslid gelijk, maar verder schoot zijn
deskundigheid tekort. Want t^en een collega
raadslid opperde het met Slechtvalken en Sper
wers te proberen, kreeg deze het schampere be
scheid 'dan gaat de stad wemelen van afgekloven
kadavers die pas echt ongedierte zullen aantrek
ken'. Zo kan het welles-nietes nog wel een poosje
doorgaan. Het raadslid dat met Slechtvalken op
de proppen kwam, had wèl gelijk. Trouwens, de
man is docent biologie, dus noblesse oblige. Want
inderdaad heeft Rotterdam Slechtvalken nodig
Huiskraai
Ze introduceren zichzelf in havenplaatsen over de gehele wereld, waar ze opportunisten zonder
weerga blijken te zijn. Dit etiket is zonder voorbehoud te hechten aan Huiskraaien, die de weten
schappelijke naam Corvus splendens kregen opgeprikt. Wat kleiner dan onze Zwarte Kraai zijn ze
door de wat platte schedel, licht uitstulpende keelzak en vooral door hun grijze bovennek, kraag en
onderdelen niet moeilijk van deze te onderscheiden. Dat zijn ze ook door het onwelluidende gekrijs
dat ze voortdurend ten beste geven, alsmede hun ondernemende gedrag. Daarbij is 'ondernemend'
een understatement. Het verspreidingsgebied besloeg oorspronkelijk ruwweg het territorium van
het voormalige Brits-Indië, dus India en Pakistan. Overal waar daar mensen zijn - en dat zijn er in
India veel - zijn ook Huiskraaien, die rond schuimen in groepsverband, van het platteland tot in de
centra van de steden. Hoe ze daar optreden was één van de ervaringen bij mijn eerste bezoek aan
India in 1983. In Delhi liet een familie even hun picknick onbeheerd achter.Toen ze terugkeerden van
de nabije vijveroever, hadden de Huiskraaien zodanig huisgehouden dat het niet de moeite loonde
de maaltijd te hervatten.
Vanuit India en Pakistan verspreidden ze zich over de havensteden in het Midden-Oosten en later
ook over de oostkust van het Afrikaanse continent gelegen plaatsen, tot voorbij Kaapstad. Die ex
pansie ging op een ademstokkende wijze. In Aden is het aantal Huiskraaien zo immens dat ze een po
tentieel gevaar vormen voor de volksgezondheid. Men heeft daar gemeend er goed aan te doen ze
massaal te ruimen. Op het eiland Socrota krijgen schoolkinderen een premie voor iedere geruimde
vogel. Omdat Huiskraaien alles wat ze eetbaar achten inventief weten te bemachtigen, zijn een stapel
pagina's te vullen met voorbeelden hoe ze bij de voedselvergaring te werk gaan. Op het menu staan
ook vogelnesten. In Kaapstad vertelde ik onze gids dat de Huiskraaien ook in Nederland waren aan
beland. Geëmotioneerd was zijn reactie'kill them, kill them', waarbij hij treffende voorbeelden aan
haalde hoe de kraaien bij de Kaap reigerkolonies te gronde hadden gericht. En passant voegde hij
eraan toe bij eventuele huiskraai-progroms ook de Egyptische Ganzen mee te nemen - in Kaapstad
is kennelijk geen Partij voor de Dieren. Dezelfde ervaringen in deTanzaniaanse hoofd- en havenstad
Dar-es-Salaam, waar Huiskraaien na hun invasie rigoureus huishielden onder de locale avifauna. Om
familieredenen kom ik regelmatig in die stad en ben dan getuige van huiskraai-taferelen die niet mis
staan zouden hebben in Alfred Hitchcocks fameuze 'The Birds' Bij het gemeentebestuur van Dar ligt
een plan om de Huiskraaien te ruimen. Kosten anderhalf miljoen dollar.
Wel zeker steeds per schip belandden er een paar maal vogels in Australië, in havens aan de Ameri
kaanse oostkust, op het Japanse eiland Hokkaido, in 1991 in Gibraltar en in 1994 in Hoek van Holland,
waar ze later ook gingen broeden. Wilt u ze daar zien, ga dan naar 'Het Vispaleis' aan de Koningin Em-
maboulevard en speur de omgeving af.. Incidenteel duikt er wel eentje elders in de natie op, o.a. een
paar jaar geleden in Burgh-Haamstede. De grote vraag is natuurlijk hoe het komt dat een vogelsoort
die op andere plekken in de wereld ervan blijk geeft een kolossale expansiedrang in zich te hebben,
het in Nederland nu al 16 jaar niet verder brengt dan dat bruggenhoofdje in Hoek van Holland. Wel
licht moeten wij daarmee, per saldo, in ons sas zijn. In februari 2010 ontdekte Den Haag de Hoek van
Hollandse Huiskraaien als potentiëel gevaar voor de natuur, huisdieren, landbouwgewassen en de
volksgezondheid,zulks naar aanleiding van een SOVON-rapport. Men zint op maatregelen de vogels
te ruimen, waartegen de Faunabescherming verzet heeft aangetekend. Wordt vervolgd dus.
63
