Duinherstelwerk op Goeree Middel- en Oostduinen Goeree;geheel dichtgegroeid met struweel. Foto Ted Sluijter, 15-05-2008. Ted C.J. Sluijter September 2011 begon Natuurmonumenten aan duinherstelwerk op Goeree. De komende winter wordt gewerkt aan het duin rond de vuurtoren. In de winter van 2013-2014 volgt het duin bij strand Noord. In totaal gaat het om zo'n 30 hectare. Het werk bestaat uit het verwijderen van struweel en maaiwerk. Doel is terugkeer van het oorspronkelijke en gevarieerde duinlandschap. De ommezwaai Er is de laatste eeuw enorm veel veranderd in het duin. Uit angst voor grote verstuivingen en uit hoofde van kustverdediging zijn veel duingebie den door de mens vastgelegd. Struiken en bomen kregen een kans en werden zelfs plaatselijk aan geplant. Het eens in onnoemelijke aantallen aan wezige konijn kreeg te maken met twee ziekten; myxomatose en VHS. De stand van het konijn is daardoor volledig ingestort. Er resteert misschien nog maar 2% van de ooit zo grote populatie. Door luchtvervuiling bevindt zich de meststof stikstof in de lucht; deze daalt met regen op het duin neer. De hierdoor sneller en massaler groeiende strui ken en bomen luwen vervolgens de wind nog meer. Er treedt een zichzelf versterkend proces op. Gevolg is het verdwijnen van het oorspronke lijk open,gevarieerde duinlandschap en uiteraard de daarvan afhankelijke typische flora en fauna. Bos als eindstadium Laat in ons land een gebied aan de natuur over en uiteindelijk vormt zich daar bos. Dat is in na- tuurtermen gezegd het eind van de successie. Ooit was ons land één groot bosgebied ofwel Holland. Er zijn echter plaatsen waar de omstandigheden zo wisselend zijn - we spreken dan van milieudy- namiek - waar bos weinig kans krijgt. De kust is hier een goed voorbeeld van. Gebieden die onder invloed staan van zout getij bijvoorbeeld, of waar de wind vrij spel heeft in samenhang met uit zee opgestoven zout. Of gebieden waar dieren een grote invloed hebben op de vegetatie. Het duinge bied is zo'n plaats waar zoute wind, samen met in vloed van duizenden gravende en knagende ko nijnen, voorkwam dat zich er aaneengesloten bos vormde. Uitgebreide stuifplaatsen wisselen daar af met stukken struweel en duingraslanden. Een oogstrelend landschap dat zich onder invloed van al die genoemde factoren constant verjongt. 54 Kwade Hoek; opengemaakt deel dat jaarlijks wordt gemaaid. Foto Ted Sluijter, 17-05-2010. -*

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2011 | | pagina 24