Korte berichten Konijnenexplosies gesmoord Hoewel het Konijn bij ons in de duinen na de in eenstorting vanwege VHS (Viraal Haemorrha- gisch Syndroom) nog weinig herstel laat zien, zijn er van die plaatsen waar Konijnen het sinds enke le jaren of al lange tijd weer goed doen. Vaak gaat het daarbij om afgelegen of betrekkelijk nieuwe terreinen. Zo is Neeltje Jans bekend om de talrij ke Konijnen die daar in de wegberm grazen. De groeiende populatie op het havenplateau van Bommenede nabij Zonnemaire heeft zich inmid dels aardig in de omgeving verspreid.Toch zien we dat de konijnenziekte myxomatose bij grote dichtheden nog geregeld de kop opsteekt. In welke mate deze populaties resistent zijn tegen VHS is mij onbekend. Begin juni zat de berm op de Brouwersdam in de avondschemer vol met honderden konijnen, met name het gedeelte van Port Zélande tot de Punt van Goeree. Die overbevolking is door het autoverkeer de afgelopen maanden drastisch ge decimeerd. In hoeverre de verkeersslachtoffers mogelij k met een virusziekte waren besmet, is niet nagegaan. Af en toe zaten er wel konij nen langs de weg die myxomatose leken te hebben. Dichter bij huis was er op het Hoge Burgh nabij mijn achtertuin, ook een geboortegolf van Konij nen. De ruimte onder het door Staatsbosbeheer aangelegde vlonderpad in het kader van een re constructie van de Karolingische burcht, was in middels een konijnenbolwerk geworden. Diverse tuinen moesten met gaas worden afgezet omdat er steeds meer Konijnen op bezoek kwamen. Grappige beesten, maar Konijn en moestuin is geen goede combinatie. Lola de poes kwam regel matig met een jong konijn aanzetten, dat wij dan weer bij het vlonderpad loslieten. We kregen nieu we buren die drie katten hadden en menig konijn tje wisten te verschalken. Of het nu kwam door de katten, de hondenuitlaters of de slechte zomer, in ieder geval zitten er nu geen bijzonder grote aan tallen meer. Inde duinen is er volop ruimte en de beheerders willen ze daar graag hebben (zie artikel Ted Sluij- ter over duinherstel op Goeree), maar de Konij- nen laten zich er niet of nauwelijks zien. Is de in- fectiedruk daar te hoog of zijn er andere condities voor konijnen in de duinen verslechterd? Kees de Kraker Wie deze zomer regelmatig over de Brouwersdam reed, kan de vele konijnenlijkjes op het wegdek niet zijn ontgaan. Dagelijks vers. Platgereden en vervolgens opgepeuzeld door Eksters en meeu wen, die meer dan eens ook zelf in een verkeersslachtoffer veranderden. Hoewel Konijnen nog geen 1000 jaar in ons land voorko men, menen sommige inwoners van Burgh toch af te stammen van de Kaninefaten: de beruchte Konijnenvat- ters uit de geschiedenisles. Foto: Susanne de Kraker. 60

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2011 | | pagina 30