Het plaggen en verwijderen van ruige vegetatie gebeurt met een flinke kraan. Foto: John Beijersbergen. Kleine percelen, een volkstuin, met akkertjes, walletjes en weidegrond waarvan de lage delen zwaar begreppeld waren om er nog wat gras te laten groeien. Een vergelijking met het zeedor penlandschap dringt zich op. Ook liepen er aan- takkingen naar grotere watergangen die voor af watering richting Palingsgat moesten zorgen. Minder dan lOOjaar later zien we op de kaart van de Kanter uit 1748 dat wegen en boerderijtjes zijn verdwenen en de ontginningen deels zijn oversto- ven. Later was er veel kustafslag bij de Oude Hoeve en het is bekend dat ook op het strand veel sporen van landbouwkundig gebruik zichtbaar werden. De zeereep tussen Oude Hoeve en Water gat was in 1856 dusdanig afgenomen dat een door braak ophanden was en werd besloten om een tweetal dijkjes aan te leggen hetgeen heeft geleid tot het ontstaan van de Putten van de Oude Hoeve. Het slaperdijkje is nog zichtbaar als je bij de Ver klikker hoog op het Duinhoevepad staat en rich ting eendenkooi kijkt. Deze geschiedenis is uitge breid beschreven door Frans Beekman in zijn uitstekende boek over de duinen van Schouwen: "De Kop van Schouwen onder het zand. van het aantal dieren is in een klein aantal jaren het droge duin meer open geworden en krijgt weer kleur doordat meer bloemplanten van duin graslanden er kunnen kiemen. Voor de valleien geldt dat minder. Bosopslag kunnen de koeien niet aan, terwijl de verruigde valleien vooral be groeid met Kruipwilg, Pitrus en Pijpenstrootje weinig worden begraasd. Een aanvullende be- heersingreep in de vorm van plaggen van de be groeiing in een deel van de valleien was nodig om de begrazing daar een nieuwe start te geven en daarmee een meer gevarieerde ontwikkeling van het duingebied mogelijk te maken. Sporen uit het verleden Even terug in de tijd. Ooit liep Het Palingsdal van de kapel Onze Lieve Vrouw Op Zee (omge ving Verklikkerpad) tot het Palingsgat, een ope ning in de duinen voorbij de strandafgang Water- gat/Hoogenboomlaan, waar de Banpolders hun overtollig water losten. Op de kaart van Ver burcht uit 1673 zien we dat deze wereld er verge leken met nu volkomen anders uitzag. De binnen- duinen waren volledig in agrarisch gebruik. 91

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2011 | | pagina 29