De Zouten Haard wordt jaarlijks gehooid om de bijzondere vegetatie met zeldzame soorten als Harlekijn, in stand te
houden. Ingrepen die het verloop van het grondwaterpeil beïnvloeden, kunnen desastreus zijn. Foto: Kees de Kraker.
Met de natuur meesturen
Vanouds was de smalle duinkust bij de Haard
zwak en kwetsbaar en vonden hier altijd verdedi
gingswerken plaats. Waarschijnlijk is hier in de
16e eeuw een inlaagdijk aangelegd die in de jaren
vijftig van de vorige eeuw is vervangen door de
Rampweg. Vanaf eind 19e eeuw werd bij het
Noorderstrand de duinvoet verzwaard met basalt
en betonplaten. In 1909 werd nog eens bovenaan
de platen een betonnen De Muralt-muur ge
plaatst. In de 19e en 20ste eeuw is op het smalle
strand een reeks stenen strekdammen op relatief
korte afstand van elkaar aangelegd. Al deze zware
verdedigingswerken waren nodig omdat de diepe
stroomgeul Brouwershavense Gat hier dicht
tegen de kust lag, landwaarts gedrukt door de
Middelplaat en Kabbelaarsbank.
Deze situatie is echter vanaf 1972 gaan veran
deren door de aanleg van de Brouwersdam. Sinds
die tijd verplaatst de geulwand zich zeewaarts en
wordt de geul steeds ondieper. Thans is het kust-
vak Noorderstrand sterker dan ooit en dit wordt
steeds stabieler vanwege de voortdurende sedi
mentatie van zand in het Brouwershavense Gat,
plus de effecten van de strandsuppleties van de af-
gelopenjaren.
De verondieping van het Brouwershavense
Gat lijkt steeds sneller te gaan. Dit blijkt niet al
leen uit luchtfoto's en topografische kaarten
vanaf eind vorige eeuw tot nu toe, maar is ook dui
delijk zichtbaar op het Noorderstrand zelf. Al
jaren wordt de duin voet over de gehele lengte
breder, en vindt er primaire duinvorming op het
strand plaats. Voor de duinvoet vormen zich em
bryonale duintjes, begroeid met Helm en Biestar-
wegras. Het strand wordt breder en hoger. De vele
strekdammen die dit strand altijd kenmerkten
zijn vanaf omstreeks 2005 geheel onder het zand
verdwenen. Kortom, dit voorheen erg erosieve
kustvak is zich de laatste jaren aan het omvormen
tot een aangroeikust. Dat is op zich al een bijzon
der fenomeen, aangezien langs verreweg het
94
