grootste deel van de Nederlandse kust erosie en afslag domineert. Zoals aangegeven in onze zienswijze ligt het daarom voor dehanddatdehier noodzakelij k ge achte kustversterking uitgevoerd wordt in de vorm van een sterke 'boost' aan de reeds plaats vindende morfologische processen op en voor het strand; slim met de natuur meesturen dus. Middels een extra zwaar uitgevoerde strand- supple tie zou mogelijk de situatie kunnen ont staan dat latere suppleties hier niet meer nodig zullen zijn. Dit laatste is wel het geval bij de optie van het waterschap;een landwaartse duinverzwa ring, plus daarna nog steeds reguliere strandsup- pleties. De uitvoeringskosten voor een landwaartse versterking zijn op korte termij n lager, hetgeen de huidige besluitvorming sterk bepaalt. Maar op wat langere termijn gezien is dat nog maar de vraag. Overigens heeft het waterschap de laatste jaren elders langs de Zeeuwse kust wel gekozen voor een zeewaartse duinversterking, zoals onder an dere bij de Westkappelse Zeedijk en het kustvak Nieuwvliet - Groede. Beide projecten waren om vangrijker, dus duurder, dan een zeewaartse ver sterking bij het Noorderstrand. Bovendien zijn, in tegenstelling tot het Noorderstrand,beide andere kustvakken erosief, waardoor hier suppleties in de komende jaren noodzakelijk blijven. Het zou in beleidsmatig opzicht vreemd zijn als het waterschap voor een waardevol stuk Schouws duingebied ineens niet kiest voor een zeewaartse versterking, die ook nog eens duurzamer zal zijn dan de elders uitgevoerde duinkustversterkin- gen. Natuurwaarden en natuurschade Naast de landschappelijke waarde van de Zoe ten en Zouten Haard, wordt de waarde van dit ge bied vooral bepaald door de hier aanwezige soor- tenrijke duingraslandvegetatie. Met name in de Zouten Haard komen een aantal zeldzame soor ten in grote aantallen voor,zoals de Grote ratelaar en de Harlekijnorchis. Deze botanische waarde is gerelateerd aan de specifieke bodemopbouw en grondwatersituatie ter plaatse. De vochtige bodem is dezelfde als die van de vroongronden; een ontkalkte zandbodem, met een klei- en veen laag in de ondergrond. In het zurige duingrasland welt zoet, kalkhoudend water op, afkomstig uit de aangrenzende duinrand. De gevarieerde struweelvegetatie van de duin rand, die zich hier vanaf 1954 ontwikkeld heeft, vormt eveneens een belangrijke natuurwaarde. Ook wat betreft leefgebied voor struweelvogels. Een landwaartse duinverzwaring betekent dat over een lengte van 1200 m nagenoeg de gehele huidige duinstruweelvegetatie zal verdwijnen, om plaats te maken vooreen aan te brengen zand- pakket. (De Zoeten en Zouten Haard zijn in to taal 1500 m lang.) Naast directe natuurverliezen, zijnde het duinstruweel, waarvan het herstel de- cenniazal duren,en een strook van het natte duin grasland, zullen er waarschijnlijk ook bijkomen de negatieve ontwikkelingen zijn. De specifieke hydrologische situatie in de Haard kan wijzigen en er zal veel kalkrijk zand van het nieuwe, kale zandlichaam het gebied in waaien. De huidige bij zondere milieuomstandigheden, met de daaraan gerelateerde duingraslandvegetatie,kunnen over een grote oppervlakte wijzigen. De Zoeten en Zouten Haard is een klein, waar devol natuurgebied, gelegen op een belangrijke zichtlocatie. De beperkte omvang van dit gebied maakt de negatieve gevolgen van de geplande in greep des te groter. De natuurschade die een duinverzwaring aan de binnenkant zal veroorzaken dient conform de Natuurbeschermingswet vooraf gecompenseerd te worden middels de aanleg van een natuurcom- pensatiegebied met een oppervlakte van enkele hectares. Dit compensatiegebied zou zo dicht mo gelijk bij de Haard aangelegd moeten worden. Het is zeer twijfelachtig of dat ooit haalbaar zal zijn; grond verwerven in deze omgeving, en dan ook nog eens vergelijkbare milieuomstandighe den creëren voor de ontwikkeling van een zeldza me, vochtige duingraslandvegetatie en een na tuurlijke struweelvegetatie. De kosten voor deze natuurcompensatie, die het waterschap nog niet in de totale projectkosten heeft meegenomen, zullen hoog zijn. Het probleem van natuurcompensatie speelt niet bij een verzwaring aan de buitenzijde. Kort om, vele argumenten pleiten voor deze vorm van kustversterking bij het Noorderstrand. 95

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2011 | | pagina 33