rietganzenkenner
Huyskens
Veel misverstanden zijn ontstaan omtrent de twee soorten en
met genoegen las ik in Limosa dat een herbeoordeling van
waarnemingen (zoals op waarneming.nl) van taigarietganzen
zal worden uitgevoerd. Boekdelen sprekende glimlachjes bij
de Belgen ontlokten de vele waarnemingen van Fabalis op
plaatsen waar die gans nooit verscheen of misschien slechts bij
hoge uitzondering in strenge winters opdook. In alle beschei
denheid heb ook ik nooit begrepen hoe zoveel onervaren (en
ook minder onervaren) vogelaars waarnemingen van taiga
rietganzen instuurden voor opname in daarvoor bedoelde
rubrieken EN geaccepteerd kregen. Ik heb in mijn onzekerheid
ongetwijfeld een paar taiga's gemist, maar ik noteerde in mijn
dagboeken slechts twee waarnemingen in de Delta: enkele
vogels in de strenge winter 78/79 ten oosten van Oude-Tonge
en op 15 februari 1986 bij Renesse eens een duidelijk van de
groep toendrarietganzen afgezonderd gezin bestaande uit vijf
taigarietganzen.
Georges Huyskens wordt door sommigen omschreven als een
wat eigenwijze vogelaar die nauwelijks tegenspraak duldde.
Voor dat laatste heb ik zelf nooit reden gehad. Voor belang
stellenden in het rietganzenprobleem met betrekking tot
Huyskens voeg ik enkele literatuurverwijzingen toe.
Huyskens. G, De verspreiding van Anser fabalis fabalis en Anser
fabalis rossicus in Europa buiten het broedseizoen, Watervogels
jg. 2 nr. 2, 1977
Huykens. G, Ganzen beschermen en ganzen waarnemen in het
Noordzeegebied, De Wielewaal jg. 47,1981
Huyskens. G, De veldkenmerken van de Taigarietgans en de
Toendrarietgans, De Wielewaal jg. 49,1983
Huyskens. P.R.G, Het Europese Rietganzenprobleem Anser
fabalis, Oriolus jg. 52,1986
Maes. P, In memoriam Georges Huyskens (1914-2002), Natuur,
oriolus jg. 68 nr. 2, 2002
23
