Op de Hompelvoet na een grote stern telling. Gebruikelijk was het dan om een biertje te nemen. Op de foto links Philipp Derks, in het midden Krijn en rechts Kees de Kraker en John Beijersbergen. Ook hier hebben we samen een aanvaardbare oplossing gevonden die het karakter van dit zandwallenlandschap zo weinig mogelijk aantast. Ik maak me op dit moment heel veel zorgen om de herijking van de plannen voor de Ecologische Hoofdstructuur. Om één punt te noemen, het plan 'Zuiderdiep'om van het westelijke deel van die polders een binnendijks brak gebied te maken gaat vooralsnog niet door. Er lijkt veel weer te worden afgebroken van wat er in de afgelopen jaren aan plannen is opgebouwd. Misschien dat het na 12 september beter gaat... En andere knelpunten? Een punt waar ik me op dit moment sterk voor wil maken is de invulling van het nieuwe fietspad bij het vogeleiland Markenje in de Grevelingen. Men is van plan om een nieuw pad op de dijk aan te leggen, maar zelf ben ik veel meer voor een alterna tief waarbij de Zuidweg auto-luw wordt gemaakt. Er is daar al een uitkijkpunt op de dijk, niets is mooier dan om daar even naar toe te fietsen en dan naar dat in eerste aanblik lege landschap te kijken. Fietsers op de dijk zorgen niet alleen voor extra druk op het gebied, maar de hele beleving van het landschap zou daar veranderen. En dan zijn er natuurlijk altijd plekken en plekjes waar aan het duinlandschap wordt geknabbeld. Een duinovergang naar een strandtent die gro ter en groter wordt of een zendmast voor mobiele telefoon verbindingen. Op zich lijken het kleine ingrepen, maar over de jaren zorgen die voor een hele verandering in het land schap. Vergelijk de Nederlandse kust eens met de Belgische: we hebben veel in stand kunnen houden hier, maar toch neemt ook hier het aantal activiteiten in de natuur toe. En dan zijn er natuurlijk de plannen voor het hotel bij het Flaauwe Werk, een project met winkels, een hotel, restau rants en recreatiewoningen. Een centraal gedeelte van het hotel moet hoog boven de duinen uit komen. Dat ga je vanaf ik-weet-niet-hoe-ver zien. Het verandert het aanzien van een groot deel van onze kust en dan met name van Goeree. Dus voorlopig is er werk genoeg aan de winkel Dat blijft! Toch merken we dat we als NLGO de laatste jaren een beter oor bij de gemeenten krijgen, bij de provincie hadden we dat al langer. In de eerste 10 a 20 jaar van ons bestaan hadden die instellingen niet veel met ons op. Misschien 'polderen' we nu meer, de wilde haren van de jonge honden - om het maar zo te noemen - zijn er mis schien ook wel een beetje af. Niet dat de doelstellingen van de NLGO veranderd zijn! Voor mezelf: mijn werk als timmer man/voorman wil ik wat verder afbouwen, ik wil terug naar drie en een halve dag per week, na vijfenveertig jaar werken vind ik dat ik dat wel kan verantwoorden. Dat levert meer tijd op, hopelijk niet alleen maar voor papier- en vergader- werk, maar ook meer tijd voor vogelen en Clarie. noot van de redactie. Meer informatie over de oprichting vindt de lezer in Sterna 1999, nr 3, jaargang 44: 'Over het ontstaan van de Vereniging op Goeree-Overflakkee' 9

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2012 | | pagina 9