w. Kassen NeêOöstflakkee.n/
Op Driekoningen (6 januari 2010) kwamen de drie wijzen uit Oostflakkee bij het Provinciehuis in Reu-Haag een pleidooi
houden tegen grootschalige glastuinbouw. Vlnr: kees van Wuyckhuyse, Hendrik Baas en Ton Korteweg.
Foto: Kees vanWrtySelruys
Maar je bent teruggekomen...
Op een gegeven moment stond ik voor de keus om het
tuinbouwbedrijf samen met de bedrijfsleider te gaan run
nen. Daar heb ik toen nee tegen gezegd. Leiden en omge
ving was prachtig, maar het was er altijd druk en in de
polder was de snelweg altijd dichtbij. En die veengrond is
toch niet hetzelfde als de Flakkeese klei. Kees was toen al
geboren en ik kon me niet voorstellen dat hij zou op
groeien in de stad. Ik wilde dat hij net als ik in mijn jeugd
buiten kon zijn. We zijn toen terug naar Ooltgensplaat ge
gaan. Dat was ook vanwege mijn moeder. Mijn vader was
namelijk al jong overleden en mijn broer en zus woonden
ook niet meer in de buurt. Bovendien had ik toen ook
nog het stuk land van mijn vader bij het Groote Gat. En
belangrijk: ik ben wel fysiek weggeweest, maar geestelijk
nooit. Ook kwam ik er nog geregeld om te helpen op het
land, dat bleef trekken. Het is nu 16 jaar geleden dat we
hier terugkwamen.
Sindsdien zet je je hier actief in voor het landschap. Zo
was je bijvoorbeeld ook de trekker van het Comité Kassen
Nee!
Ik heb het me altijd aangetrokken als er aanslagen ge
pleegd werden op de authenticiteit van het landschap en
de dorpskern. Die kassen ook, als er iets is wat het land
schap verziekt, dan zijn het wel die grootschalige kassen.
Je bent ook best een tijd weggeweest. Wat was daarvoor
de reden?
Ik ben 22 jaar lang weggeweest van het eiland. Ik had
een opleiding weg- en waterbouw in Goes achter de rug
en daarna heb ik een tijd in de tekenkamer gewerkt.
Dat speelde in de tijd van de afsluiting van de Ooster-
schelde. Ik heb toen nog actie gevoerd voor een open
Oosterschelde. Daarna was ik zoekende en heb van
alles geprobeerd. Met Ria samen ben ik nog betrokken
geweest bij het opzetten van de Wereldwinkel op Flak-
kee. In die periode ben ik in aanraking gekomen met de
psychiatrie. Ik ben toen in Leiden gaan wonen omdat ik
daar een opleiding in de psychiatrie ging volgen. Maar
dat putte me geestelijk zo uit dat ik er op een gegeven
moment helemaal klaar mee was. Ik ben vervolgens in
een biologisch dynamisch tuinbouwbedrijf in de buurt
van Nieuwe Wetering gaan werken. Dit bedrijf, de Vier
Jaargetijden, was één van de eerste biologisch dynami
sche tuinbouwbedrijven in Nederland. Het was een soort
werkgemeenschap. Dat werken op het land, je eigen
groenten verbouwen, dat heeft me altijd aangetrokken.
De verbondenheid met de grond en de seizoenen, 's
Ochtends vroeg op de fiets door de polder, met de gelui
den van weidevogels, prachtig, ik heb daar zulke mooie
herinneringen aan. Later is Ria ook naar Leiden geko
men, nadat ze een opleiding in Dordrecht had gevolgd.
10
K n®.
v o
