Grote weerschijnvlinder
Dag( vlindersSchouwen-Duiveland
Door Kees de Kraker
In het vlinderoverzicht van 2012 vermeldde ik de zeldza
me waarneming van een kleine ijsvogelvlinder door Hans
de Bruin. Nu wil het toeval dat niet zo ver van het Salva-
torpark bij Ouwerkerk waar Hans de kleine ijsvogelvlin
der zag, Rinus van 't Hof eerst een rups en later de vlinder
zelf te zien kreeg, van wat een grote weerschijnvlinder
bleek te zijn. Beide vlindersoorten vertoeven hoog in de
bomen en bezoeken zelden of nooit bloemen. Beide soor
ten zijn uitgesproken zeldzaam en de dichtstbijzijnde
vliegplaatsen bevinden zich in Oost-Brabant.
De grote weerschijnvlinder put zijn energie onder meer
uit voedingszouten die opgelikt worden uit modderplas
sen, van uitwerpselen of zwetende passanten. Rinus was
niet aan het joggen toen hij de soort waarnam, maar aan
het werk voor de gemeentelijke groendienst waarvoor hij
laaghangende takken snoeide langs de weg bij de Maire
te Oosterland. Tijdens het snoeien viel zijn oog op een
wilgentak met een zacht groene rups die twee sprieten op
zijn kop had.
De rups viel tussen het hoge gras en was daar niet meer
terug te vinden, zodat hij er geen foto van kon maken.
Een aantal dagen later zag hij in dezelfde omgeving tus
sen de wilgenbladeren een onbekende vlinder die hij vlak
voordat de vlinder wegvloog wist te fotograferen. De vlin
der is daarna niet meer waargenomen.
Bij de eerder waargenomen rups en de foto van de vlin
der bleek het in beide gevallen om verschillende stadia
van de grote weerschijnvlinder te gaan. De rups heeft
door de twee voelsprietachtige uitsteeksels een kenmer
kend slakachtig voorkomen. De rupsen worden vooral op
boswilg en grauwe wilg gevonden.
Het is heel bijzonder dat deze bedreigde vlindersoort
zich zover buiten het verspreidingsgebied heeft voortge
plant. Het is niet waarschijnlijk dat er hier een populatie
ontstaat, daarvoor ligt de waarnemingsplek te ver buiten
het vaste areaal. Voor Rinus van 't Hof was het een gewel
dige waarneming!
