DIJKEN ZIJN HEMELLICHAMEN
Zonsondergang in mijn hartkamers
Torens van stro op de stoppelvelden
Een man en een vrouw door de avond
op het bochtige lijf van een dijk gezet
Zodanig, dat mijn vertrouwde perceptie
het aflegt tegen een omspannende blik
Dijken zijn hemellichamen, de polder een
hiernamaals voor de eeuwen achter hun rug
André van der Veeke
Zeedijk Burgh- en Westlandpolder Schouwen-Duiveland, in de luwte van de Westbout. Foto: Peter Meininger
16
