De volgende ochtend gingen de agendaverplichtingen
opzij en reed ik wederom gehaast naar de Tille, mij bij
echtgenote Els beroepend op het motto 'driemaal is
scheepsrecht.' Indien tientallen vogelaars uit de hele
natie even de Tille aandeden om die franjepoot te zien,
dan moest het bijna geblinddoekt lukken, nietwaar?
Trouwens, de auto reed er inmiddels bijna vanzelf'
heen. Niets van dat. Die ochtend doolde ik lang door de
polder rond, strompelend over doodlopende weggetjes
door weerbarstige Flakkeese klei. Ik klampte met de To
pografische inventarisatieatlas in de knuisten bewoners
aan met de vraag waar nu precies hun Kleine Kreek lag.
Geen franjepoot. Ten prooi aan diepe frustraties blies
ik de aftocht, met het vaste voornemen nu toch ook
van die James Bondachtige apparaatjes aan te schaffen.
Apparatuur die je foutloos naar de locatie loodst die
www.waarneming.nl aangeeft. Informeer bij Els in wat
voor stemming ik thuiskwam! Daar durfde ik de waar
nemingenrubriek nauwelijks te openen. Deze bevestigde
bange voorgevoelens: het schepsel was die ochtend weer
vastgesteld in die vermaledijde Kleine Kreek. En, nog
erger, tijdens de uren dat ik opnieuw door die modde
rige Tille rondbanjerde, passeerden langs Maasvlakte II
drie, wellicht vier vorkstaartmeeuwen, een soort die het
genoemde lijstje bijna aanvoert. Daar had ik dus ook
bij kunnen zijn. Nog was de met gal gevulde beker niet
leeg. Een dag eerder had ik op Texel met Adriaan
Dijksen door zijn tuin gelopen.
Nu las ik dat, toen Adriaan die ochtend over zijn PC
heen de blik even peinzend naar buiten had gewend, hij
op een paar meter afstand front loge een Pallas boszan-
ger zag. Fijn voor Adriaan natuurlijk, maar had die vogel
zich niet een etmaal eerder kunnen presenteren? Want
de Pallas staat ook zeer prominent in het bewuste rijtje.
Bovendien was ik er al een paar jaar in geslaagd deze
te missen. De Pallas die voorjaar 2012 lange tijd zong
aan de rand van Bussum, had zich tijdens het uur dat ik
er postte net even teruggetrokken. Daar stond ik toen
samen met een vogelaar die net uit de VS op Schiphol
was gearriveerd. Voor hij huiswaarts reisde, ging hij
eerst even langs de Pallas, zijn reisvaliesjes meevoerend.
Een paar minuten nadat ik was vertrokken naar Zeist
voor de afscheidsreceptie van Anna Kemp, hervatte de
Pallas zijn zang. Dat de grauwe franjepoot de volgende
dag weer uit de Tille werd gemeld, verbaasde niet meer.
Henk de Waard voegde aan zijn waarneming toe: 'nog
steeds actief foeragerend op plasje onderaan de dijk.'
Bij mijn drie ploeterexpedities had ik noch een dijk noch
een plasje gevonden. Els beschikt wel over de James
Bond apparaatjes en ze bood aan even mee te gaan.
Daarop ben ik niet ingegaan. Voorlopig kan ik die Polder
de Tille niet meer zien en heb ik me voorgenomen om
bij excursies op Overflakkee met een bocht om die pol
der heen te gaan.
Bijgaande kaartjes tekende Frans Beekman bij zijn artikel Het polderlandschap tussen Oude Tonge en Ooltgensplaat in het door NLGO
in 1980 uitgegeven boekje De kreken van Oostflakkee. Rijksweg 18 werd R.W. 59 in 1964. Parallel ten noorden ervan loopt gedeelte
lijk het nieuwe traject van de huidige R.W. 59 dat de Magdaienapolder en Polder Den Grooten Blok doorsnijdt. De inventarisatieatlas
bracht Gerard in De Tille, maar door waarneming.nl werd hij letterlijk en figuurlijk misleid. Hij zal waarschijnlijk wel afzien van zijn
voornemen om met een bocht om de Tille te gaan. Inmiddels zijn er enkele correcties uitgevoerd op waarneming.nl (Redactie).
29
Cr ooit. CjA-t
De Weel
G*/Vt
dik
OommeL
r isoo-1600
