Natuur en landschap in de knel
r. fi'wmmm
Natuur en landschap in de
knel is een vaste rubriek
die ingaat op nieuwe ont
wikkelingen die een bedrei
ging kunnen vormen voor
de instandhouding van de
natuur en het landschap
op Goeree-Overflakkee en
Schouwen-Duiveland.
Hoewel dit geen willekeurig geval is, bespreekt Jos Hendriks, de coördinator planologie en
beroepsschriften van NLGO, hier een nogal inadequaat overheidsoptreden inzake natuurver
storing: verslag van een proces van natuurbescherming.
Voorjaar 2012 heeft het Waterschap uitvoering gegeven
aan het aanleggen van een buitendijkse fietsverbinding
tussen Oude Tonge en de Galathese haven. Binnen deze
uitvoering moest tijdelijk een hoeveelheid grond in depot
worden gezet. Men koos voor een plek dicht bij het werk,
op de oostelijke kreekoever van de Sluiskreek te Oude
Tonge, een voormalig gors met zichtbare kreeklooppro-
fielen, dat al jaren alleen voor beweiding wordt gebruikt.
Hoewel de gedeponeerde hoeveelheid grond was te over
zien, ging het wel om grond van industriekwaliteit, die
zonder omgevingsvergunning gestort werd op een perceel
met bestemming Natuur en zonder omgevingsvergunning
(informatie Inspectie Leefomgeving en Transport-ILT).
Als NLGO hadden we toen al aan de bel moeten trekken,
maar je verwacht van een zorgvuldige overheid dat zij
haar 'rommel' ook weer netjes opruimt. Dat pakte begin
september anders uit: de grond werd over het perceel uit
gespreid! Toen ging er alsnog een rood lampje branden.
NLGO heeft direct de Gemeente benaderd en daarbij een
verzoek tot handhaving ingediend.
Na aandringen kregen we half november het antwoord,
dat de vraag was overgenomen door een juridische me
dewerker. Deze gaf stellig aan dat de Gemeente niet de
bevoegde partij zou zijn om te handhaven. De juridisch
medewerker had beter moeten weten; art. 6.3.1 van het
Bestemmingsplan geeft aan dat grond opbrengen niet
mag. De jurist verwijst ons naar de Nederlandse Voed
sel- en Warenautoriteit, en of we zelf maar even wilden
'googlen' voor een telefoonnummer!
Eind november nogmaals een brief naar de Gemeente ge
stuurd, met een herhaald verzoek tot handhaving. Bui
ten een bevestiging van ontvangst is hier niets meer van
vernomen. Inmiddels hadden ook 'anderen' deze nieuwe
dumpplaats ontdekt en werden er o.a. ook aardappel-
grond, bagger en puin gestort. Een strenge en lange
winter zette in en van verwijdering van de grond was
geen sprake. Sterker nog, half maart reden vrachtwa
gens, ruim een week lang, af en aan met nieuwe grond.
Deze werd gestort en door enkele grijpers uitgespreid
over het gebied.
6
