J? mm Een voorproefje van wat ons te wachten staat is te zien in de zeereep bij de hoek van het bos Meeu- wenduinep, waar de buitenste duinregel de laatste jaren steeds meer is gaan verstuiven. Het is een van de spannendste stukjes duin langs de Schouwse kust, waar bijna dagelijks wat verandert. Vooral wanneer het hard gewaaid heeft, zodat de wind alle sporen heeft uitgewist en je de eerste bezoeker bent, is het een ge weldige ervaring om over de stuifvlaktes te lopen. De bijzondere vormen en zandpatronen, de zandtongen die ver naar binnen reiken en de achterliggende vallei opvullen, de diepe windkuilen waarvan je je afvraagt hoe zoiets kan ontstaan, de onder het zand bedolven struiken waarvan alleen de topjes nog te zien zijn: al lemaal wonderlijk mooi. In het hele gebied van de hoek van het bos tot aan de overgang naar het fietspad vindt verstuiving plaats en worden delen van het buitenduin naar binnen geblazen. Waar een smalle doorgang in de zeereep aanwezig is die loodrecht staat op de heersende windrichting kan een echte stuifmotor ontstaan. Door zo'n sleuf die als trekgat fungeert, worden zandkorrels al stuiterend ver landinwaarts geblazen. Verstuiving vanuit de zeereep werd in het verleden in de kiem gesmoord door zandsuppletie. Voor beginnende stuifgaten in de duinrand kwam een zandpakket waardoor ze weer begroeid raakten, maar nu is overeengekomen dat er in de periode tot 2020 geen zandsuppletie langs de westkust meer zal plaats vinden. In plaats van gaten dicht te stoppen zullen er twee kerven in de zeereep van de Meeuwenduinen gemaakt worden. Anders dan in het verleden zal van verwaarlozing van het kustbeheer geen sprake zijn. Al les wordt gemonitord en vanaf 2020 wordt er weer zand gesuppleerd. Bijzonder dat de hierbij betrokken instan ties als Waterschap Scheldestromen, Watermaatschap pij Evides, Rijkswaterstaat, Staatsbosbeheer, provincie en gemeente het over dit project eens konden worden. Belangrijk daarbij was, dat de besparing op suppletie aan de westkust ingezet kon worden voor suppletie bij de Brouwersdam. Kortom: iedereen blij, al zal Rijkswa terstaat zo nu en dan hard moeten werken om de N57 op de dam zandvrij te houden. Achter de zeereep zal op hoger gelegen delen de begroeiing verwijderd worden, zodat de verstuiving over een breed front kan plaatsvin den. De tijd van Pieter de Bruijne die honderd jaar gele den foto's maakte van open zandvlaktes waarin de mens slechts een nietig figuurtje was, lijkt te gaan herleven. Wie weet kunnen ook de 'meesters Hubregtse' onder ons hun archeologische jasje aantrekken. ■v.'i

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2016 | | pagina 18