Opportunisme Jonge zeearenden zijn opportuun in hun voedselkeuze en ontwikkelen zich in de vijf jaar tot aan hun volwassenheid tot specialisten, niet alleen qua voedselkeuze maar ook wat betreft hun jachtterrein. Jonge zeearenden leren de eerste maan den van hun ouders wat ze moeten eten en vanaf augustus-september in hun eer ste levensjaar staan ze er alleen voor. Ze eten dan alles wat voor het grijpen ligt. Zeearenden houden van gemak, vandaar dat het in de zomer van 2016 zo druk was met onvolwassen exemplaren. De vogels keken vanuit de hoogspannings masten neer op groepen jonge ganzen. Deze werden nietsvermoedend opge raapt door de zeearenden: veel eten en energie besparen. Toen de jonge ganzen op waren, werd overgestapt op meerkoeten en ruiende brandganzen. Het Krammer-Volkerak is de laatste jaren het belangrijkste gebied voor opgroeiende jonge zeearenden. Ze hebben geen last van territoriale volwassen zeearenden zoals elders in vogelrijke gebieden en er is zeer veel voedsel, ruimte en rust. Ringaflezingen tonen aan dat de jonge zeearenden uit alle bekende broedgebieden in Nederland komen. Keerzijde Het verhaal van de zeearend lijkt een suc cesverhaal, maar het heeft ook een beang stigende keerzijde. Al is de groei specta culair, toch verloopt de toename van het aantal broedparen moeizaam. Verstoring lijkt de voornaamste reden. Zeearenden zijn enorm kritisch en ver storingen in de broedperiode, tijdens de nestbouw of zelfs in het verkennen van een mogelijk broedgebied, kunnen funest zijn voor succes. De afgelopen jaren zijn voorbeelden hiervan talrijk. Als gevolg van beheer of onderzoek is verstoring helaas soms onvermijdelijk. Echter, door de toename van recreatie en het steeds vaker openstellen van natuurgebieden is de kans op verstoring groter geworden. Wande laars, watersporters, kanoërs, vissers en (natuur)fotografen bezoeken in toenemend aantal de waterrijke deltanatuur. Een goede zonering met exclusie ve rustgebieden voor broedvogels als de zeearend (en visarend) blijft essentieel. Toezicht Handhaving blijven daarbij noodzakelijk. Die laatsten zijn vaak onterecht een sluitpost op jaarplannen. In de Biesbosch zijn voor beelden van overtreders die bebording bij een afgesloten kanokreek negeren en daarmee onrust veroorzaken bij het nest. Daarmee neemt het areaal geschikt leefgebied voor zeearenden af. Tiengemeten wordt alleen door zeearenden bezocht als de grootste aantallen recreanten 'thuis zitten'. Een andere bedreiging voor zeearenden is vergiftiging. Al twee jonge Biesbosch-arenden zijn opgeraapt met vergiftigingsverschijnselen. Slachtoffer van uitgelegd vergiftigd aas, vermoedelijk bestemd voor vos of havik. Het gebeurt jammer genoeg nog altijd! Beide vogels zijn na goed optreden van het Vogelrevalidatiecentrum in Zundcrt weer vrijgelaten. Tot op heden groeien Nederlandse zeearenden op in zoete gebieden. Zij specialise ren zich daar op prooien als zoetwatervis en zoetwatervogels. De huidige plannen om wateren als Zoommeer, Krammer-Volkerak en Markiezaat te verzilten zouden op Nederlandse schaal een groot areaal aan potentieel broedgebied wegnemen. In ons land is in zoute gebieden jaarrond onvoldoende voedsel voorhanden. Daarnaast leven de zeearenden die in het buitenland in zilte gebieden broeden van prooidieren die hier niet voorkomen. Bovengenoemde aandachtspunten zijn van belang als we in onze rijke delta getuige willen zijn van een verdere kolonisatie van deze majestueuze roofvogel. Potentieel voldoende!

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2016 | | pagina 16