Het breder worden van het strand voor de Verklikker
duinen en het verschuiven van de uitstulping in ooste
lijke richting is een proces dat al vaker is voorgekomen.
Zand afkomstig van de westelijk gelegen Bollen van de
Ooster verplaatst zich eens in de zoveel tijd langzaam
in oostelijke richting en zorgt daar voor kustaangroei.
Dit verschijnsel, de zandgolven, is ook bekend van
andere locaties zoals Walcheren en de Waddeneilanden.
In zijn boek De Kop van Schouwen onder het zand,
beschrijft Frans Beekman de kustaangroei bij de Ver
klikkerduinen waar vanaf 1600 het vroegere Palinxgat
ter hoogte van de Oude Hoeve geleidelijk dicht stoof.
Meer westelijk was er eeuwenlang veel afslag en schoof
de kust achteruit. Een deel van dit zand kwam via het
Krabbengat, een geul die rond de Kop van Schouwen
loopt, in de ondiepten voor de Verklikker terecht en zal
hier bijgedragen hebben aan de aangroei van strand en
duinen. Wellicht dat zand van strandsuppleties tegen
woordig ook een steentje bijdraagt, daarnaast spelen
veranderingen in de Voordelta als gevolg van de afslui
ting van de zeegaten een rol. Al dat zand zorgt er voor
dat er nieuwe duinen kunnen ontstaan, een proces dat
bij de vastgelegde kust van tegenwoordig zeldzaam is.
Spannend om na harde wind door de jonge duinen te
lopen, de mooie organische vormen en het lijnenspel te
ontdekken dat ontstaan is door wind, beschutting en
zwaartekracht. Zag dat onlangs romantisch vormgege
ven in het prentenboek "Zandmannetje" op de site van
duinenenmensen.
Op de strandvlakte kun je bij harde wind compleet ge
zandstraald worden. Dan sta je tot over je enkels in het
stuivend zand dat als water over de vlakte stroomt of in
pluimen en slierten voorbij trekt. Mooi, dit soort woes
tijnervaringen. Wat zwaardere voorwerpen als schelpen
blijven liggen en komen na verloop van tijd op een
zuiltje van zand te liggen dat in de beschutting van de
schelp niet wordt weggeblazen. Jammer van de sporen
die er zo nu en dan met auto's en door mountainbikers
gemaakt worden. Deze blijven heel tang zichtbaar en
verstoren de gaafheid van het landschap. In dat opzicht
ben ik nog altijd heel blij dat de Vogelwacht hier bij de
strijd over het toelaten van kitebuggies, aan het langste
eind heeft getrokken. Dankzij het taaie volhouden van
mensen als John Beijersbergen, Gert-Jan Buth en Marlies
Jongejan van de Stichting Duinbehoud, is de rust behou
den en behoort het crossen met buggies over de strand
vlakte tot de verleden tijd. Wat mij betreft is er in zulke
kwetsbare gebieden ook geen plaats voor sportevene
menten als mountainbikewedstrijden of beachgolfen.
Op warme dagen zweeft het strand bij Renesse boven
een luchtspiegeling, maar bijna altijd weerspiegelt de
lucht in het water op het strand. Door het vlakke ver
loop, de aanwezigheid van de strandrug en de hoogte
van de zoetwaterbei die zich vanuit de duinen tot onder
het strand uitstrekt, watert de vlakte slecht af.
i,,atirii -j*
ïs*.
-v."
22
