lp» Eind jaren 60 was het gedaan met deze vogels en zijn ze niet meer uit hun winterkwartieren naar Schouwen teruggekeerd. Een trend overigens die ook in andere duingebieden heeft plaatsgevonden. Het enige dat we kunnen doen is ervoor zorgen dat er voor deze soorten, evenals voor de velduil, voldoende niet-versnipperd duingebied overblijft waar nog rust heerst, zodat een terugkeer mogelijk is. Wat er nog wel is, of beter gezegd weer terug is, na een diep dal in de jaren 70 als gevolg van verdroging, zijn planten van vochtige duinvalleien als parnassia, moe- raswespenorchis, addertong en vleeskleurige orchis met de oostelijke Verklikkerduinen als meest belangrijke groeiplaats. De gevolgen van waterwinning, dennenaan plant en polderpeilverlaging op de verdroging van de duinen zijn na 2000 door effectgerichte maatregelen en het natter worden van het klimaat, alsmede het plag gen van verruigde valleien, teruggedraaid en planten van vochtige duinvalleien hebben daarvan geprofiteerd. De polder was veel minder een leeg, grootschalig akker bouwgebied dan thans. Ramp en herverkaveling hebben een ontwikkeling ingezet van enorme verschraling. Waar zijn de patrijzen, veldleeuweriken en gele kwikstaarten van toen? Veel dijken zoals langs de Gouwe die het akkerbouwgebied voor planten en vogels nog leefbaar maakten, zijn na 1953 afgegraven. Goede bloemdijken waren en zijn er gelukkig deels nog steeds vooral rond Zonnemaire, zoals Blooise dijk, Rietdijk en Veerdijk en natuurlijk de Weeldijk of oude Zonnemairse dijk waar trilgras, knautia en steentijm werden gevonden. Ook de oude zuidelijke zeedijk van het Dijkwater met de oude haventjes Stevensluis en de Staart waren en zijn bekend om de groeiplaatsen van ruige anjer, kleine pimpernel en ijzerhard. Grasklokje stond niet alleen op de Roterijdijk maar ook op de Veerdijk en bij Schud- debeurs. Op de dijk rond de Schelphoek waren in 1959 wel vijf groeiplaatsen, wellicht is hier grond van elders aangevoerd. Op de Rampaartse dijk tussen Sirjansland en Viane kon, zoals werd gezegd, de hele flora worden aangetroffen. Voor de Flora Zeelandica is het wellicht nuttig de Schouwse bloemdijken in 2017 weer eens een update te geven! Als er al eens ergens een lapje weiland ligt dan zal je er geen bloemen of weidevogels als kievit en grutto meer aantreffen als gevolg van kunstmest, te vroeg maaien of veel te veel beesten op een klein stukje. Vogels zijn er alleen nog maar in de natuurgebieden. In het boerenland is het stil geworden. Waardering verdient het initiatief van een akkervogelre servaat langs de zuidkust bij Serooskerke, waar ge boerd gaat worden zonder het gebruik van neonicotino- iden en waar door de voorbeeldwerking van een enkele boer en met steun van Stichting Het Zeeuwse Landschap een collectief ontstaat waar weer anders geboerd gaat Foto links: In veldtenue in de Verklikkerduinen. Foto rechts: Jacob met Pentax en Schneider Tele Xenar lens tijdens Hompelvoetexcursie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2017 | | pagina 28