Zuid-Holland is rijk aan erfgoed: molens, landgoederen maar ook archeologie, histo rische vaarwegen en industrieel erfgoed. De provincie Zuid-Holland wil dit erfgoed niet alleen beschermen, maar ook benutten en la ten beleven en werkt daartoe vanuit de Afde ling Cultuur samen met erfgoedinstellingen, gemeenten en ondernemers. Er is gekozen voor een nieuwe aanpak. In samenwerking met niet minder dan circa tweehonderd partijen werden zeven Erfgoed- lijnen ontwikkeld: Goeree-Overflakkee, de trekvaarten, de landgoederenzone, de At lantic Wall, de Romeinse Limes (noordgrens van het Romeinse rijk), de oude Hollandse Waterlinie en de 'waterdriehoek' Kinderdijk, Dordrecht en de Biesbosch. De Erfgoedlijn Goeree-Overflakkee heeft als leidend thema 'Leven met het water'. Zo zijn er projecten over de havenkanalen, de watersnoodramp van 1953 en het herstel van een beugsloep op een historische werf in Middelharnis. Als je over water spreekt, dan spreek je ook over dijken en daar zijn er veel van op ons eiland. Spreek je over dijken, dan denk je aan mooie dijken met bloemen en vergezichten over het water. In 2013 werd NLGO benaderd door bureau TAUW (gepri vatiseerd Technisch Adviesbureau Unie van Waterschap pen) met de vraag of wij mee wilden werken aan een erfgoedlijnproject: 'Beleef de dijken'. TAUW zou zich bezig houden met de organisatie en NLGO zou de inzet van vrijwilligers leveren. Het idee achter dit project was, dat het zou kunnen bijdragen aan het verhaal van het 'overwinnen en overleven van het water door een doorgaande (cultuurhistorische) recreatieve verbinding te leggen tussen de dragers van het cultuurhistorische landschap, namelijk de dijken. De dijken op Goeree-Overflakkee vertellen ons de bij zondere ontstaansgeschiedenis van het eiland. Het zijn dé lijnen waarlangs het verhaal van Goeree-Overflakkee zich afspeelt. De ringdijken en aanwasdijken (van voor het jaar 1500) zijn de oudste zeedijken op het eiland. Dit type dijken, dat de opgeslibde en daarmee hogere delen beschermde tegen het zeewater, vormt de basis voor het huidige eiland. Qua verschijningsvorm, gaaf heid en ouderdom (internationaal) zijn deze dijken van zeer grote cultuurhistorische waarde. Zij zijn het ook juist die bij binnenkomst op het eiland direct zichtbaar zijn: het zijn de landschappelijke en cultuurhistorische visitekaartjes van het eiland. De zeedijken verbinden (samen met de dijken langs de havenkanalen) vrijwel alle andere erfgoedlijnprojecten (veelal gelegen aan de randen van het eiland). Door de zeedijken als uitnodiging en visitekaartje te gebruiken creëren we samenhang tussen de projecten en lokken we meer bezoekers naar de projecten. Naast de inter nationaal waardevolle ring- en aanwasdijken, vertellen de dijken ook het verhaal van de ontstaansgeschiedenis van de havenkanalen. Door de verdergaande bedijking en inpoldering werd de afstand van het dorp (gelegen aan de ringdijk) tot het open water steeds groter. De dijken langs het havenkanaal vertellen ons (qua type en ouderdom) het gefaseerde ontstaan van deze haven kanalen en bieden een grote kans deze stapsgewijze ontstaansgeschiedenis beleefbaar te maken! 26

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2017 | | pagina 26