Natuurmensen Goeree-Overflakkee Dilemma van economie en ecologie a Omdat Tea Both, raadslid voor het CDA van de gemeente Goeree-Overflakkee, in haar jonge jaren voorzitter is geweest van de NLGO en nog steeds belangstelling heeft voor de natuur in haar omgeving, is zij gevraagd voor onderstaand interview. 8 Het gesprek vindt plaats aan de keukentafel van haar dijkwoning, in de polder van Dirksland. Zij is bijna 55 jaar en woont al meer dan 30 jaar op het eiland. Haar geboortegrond ligt in de Alblasserwaard, waar haar va der een boerderij had. Dit melkveehoudersbedrijf wordt nu gerund door haar broer. Zij is ook natuurliefhebber en maakt graag reizen met haar man. Recent is zij nog in de Extramadura geweest waar ze Gertjan de Zoete heeft ontmoet, ook een oude bekende van de NLGO. Haar tweede hobby is wandelen, samen met haar man loopt ze graag lange afstandspaden in ons land. Tea woont vlak bij de Slikken van Flakkee, ze houdt van de openheid van het landschap, geniet van de uitgestrekte vergezichten en loopt er graag om tot rust te komen van haar drukke bestaan. In het dagelijks leven is ze manager van de afdeling Thuiszorg van Curamare, de grootste werkgever van Goeree-Overflakkee. Momenteel is zij locatiemanager van de Geldershof in Dirksland. Naast deze functie is ze ook raadslid voor het CDA. In 1994/95 was zij voorzitter van de NLGO. Een belangrijk werk uit die periode was het maken van een rapport over de natuurontwikkeling van Flakkee. In een bijeenkomst waar alle burgemeesters van het eiland aanwezig waren is dit rapport, in boekvorm, overhandigd aan de commis saris van de koningin. Daarna stelde zij zich verkiesbaar voor het bestuur van het waterschap, samen met Kees van 't Zelfde, Pim Balde en Bram Schrier. Tot haar verrassing werden ze alle vier gekozen. Dit viermanschap kreeg al gauw de bijnaam 'De groene maffia', maar dat duurde niet lang, want de verhoudingen werden gelukkig steeds beter. Jarenlang heeft zij deel uitgemaakt van dit bestuur, maar omdat er uiteindelijk fusies ontstonden binnen het water schap verdween de betrokkenheid.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2017 | | pagina 8