MEDITERRANE TAFERELEN IN
DE KWADE HOEK
M te1
Kwade Hoek
Goeree-Overflakkee
Gedicht
De waarheid zou uit de hemel komen
vallen in de vorm van een sneeuwuil
18
Tekst en foto's: Joey Bom
In september was een spectaculair tafereel in de Kwade Hoek te zien: honderden
bontgekleurde rupsen deden zich tegoed aan de duizenden exemplaren van zeewolfsmelk
Een opvallende soort uit de familie pijlstaart
vlinders is de wolfsmelkpijlstaart (Hyles eu-
phorbiae). Zoals de naam al doet vermoeden
leven de rupsen van deze forse nachtvlinder
van verschillende soorten wolfsmelk. In Neder
land zijn dat vooral cipreswolfsmelk en zee
wolfsmelk, planten die lang niet overal groeien.
Aangezien de wolfsmelkpijlstaart bovendien
van hitte houdt, is het een zeer zeldzame soort
die vooral wordt gevonden in de Millingerwaard
nabij Nijmegen en langs de kust. Het ging het
afgelopen decennium dan vaak om enkele rup
sen per jaar. Die rupsen zijn groot - zo'n acht
centimeter - en bontgekleurd, met een voor
pijlstaarten typerende stekel op het achterwerk.
Elk exemplaar is bovendien net iets anders
getekend, waardoor een ontmoeting met deze
rupsen altijd indrukwekkend is.
De Kwade Hoek is één van de plaatsen langs
de kust waar wel eens waarnemingen vandaan
kwamen. Dankzij het goede beheer kan de
natuur daar volop haar gang gaan, waardoor
een bezoek aan dit gebied vrijwel altijd wordt
beloond met bijzondere waarnemingen. Wat
deze duinen voor de wolfsmelkpijlstaart zo
aantrekkelijk maakt, zijn de duizenden exem
plaren van zeewolfsmelk. De waarnemingen uit
begin augustus van een enkele rups en keutels
op verschillende plaatsen in het gebied wa
ren de vooraankondiging van een spectaculair
tafereel. Een ruime maand later was de Kwade
Hoek even veranderd in een stukje Middel
landse Zeegebied: warme duinen waar honder
den bontgekleurde rupsen zich tegoed deden
aan zeewolfsmelk. Open en bloot zaten ze op
de planten, want met de giftige wolfsmelk in
hun ingewanden hadden ze niks te vrezen van
roofdieren.
Enkele weken later was er op wat oude keutels
en afgevreten planten na geen spoor meer te
bekennen van dit fantastische moment. De rup
sen waren intussen volgroeid en hadden zich
diep in het zand verpopt. Daar liggen ze nu nog
steeds, in afwachting van de zomer. Of ze die
ook werkelijk gaan halen, is de grote vraag. De
wolfsmelkpijlstaart houdt tenslotte van hitte en
kan de Nederlandse winters niet goed verdra
gen. We zullen dus moeten afwachten of we dit
tafereel volgend jaar weer mogen meemaken.
Joey Bom is 25 jaar en al vele jaren gefascineerd door rupsen
en vlinders. Het determineren van onbekende rupsen is zijn
hobby geworden. Veel soorten zijn erg specialistisch en ac
cepteren maar enkele plantensoorten. Zodoende is hij ook een
aardige plantenkenner geworden.
Versregel uit een gedicht zonder titel van André Breton (1896-1966) in het
tijdschrift "La Révolution surréaliste", nummer 8, jaargang 2, 1926. De sterk
vergrote afbeelding is een foto van het speldje van een sneeuwuil zoals dat
te koop is in de winkel van Vogelbescherming in Zeist of via de webshop:
www.vogeIbescherming.nl
