Schor ret je bij I Zijpe Heden Verleden Tekst en foto's: Kees de Kraker In de rubriek Heden Verleden verkent Kees de Kraker ter plaat se de omgeving van een door hem gekozen plek op of rond Schouwen-Duiveland of Goeree- Overflakkee mede aan de hand van twee foto's op de midden pagina. Het heden krijgt daarbij meer kleur en betekenis door het verleden. Het bekade schor ten zuiden van de voormalige veer haven bij Bruinisse is een klein pareltje langs de Oos- terschelde. Een mooi punt om naar het scheepvaartver keer te kijken dat hier dicht langs komt, al verloopt de beroepsvaart hoofdzakelijk via de oostelijker gelegen Schelde-Rijnverbinding. Het is er levendig met aken, vis sersschepen en recreatiebootjes, de laatste vooral in het zomerhalfjaar. Bij de radartoren aan de noordkant van het schorretje hebben enkele Bruënaars wat tuinstoelen achter gelaten zodat je op het gemakje kunt gaan zitten om het allemaal te volgen of hier weg te dromen. Op een doordeweekse dag is het in deze omgeving nog behoorlijk stil, al heeft de komst van een buitendijks fietspad een jaar of tien geleden tot meer drukte van fietsers en hondenuitlaters geleid. Aan de kant van de dijk is een raster dat betreding van het schor verhindert, wat de rust in het gebiedje ten goede komt. Vanaf de radarmast loopt er een soort paadje langs de buitenkant van het schor en de kade dat behalve bij hoog water redelijk begaanbaar is. Wat ruikt het daar toch lekker naar zilte vegetatie en zout water! Kaartje locatie schor Zijpe Van de Oosterschelde komt het gezellige geluid van een groepje rotganzen. Veel vogels zijn me niet bijgebleven van mijn bezoeken aan het schorretje. Wel het broeden van kokmeeuwen en visdiefjes op de houten vlonders met mosselhangcultuur in de oude veerhaven. Kennelijk worden ze door de mosselkweker met rust gelaten en kunnen ze hier veilig voor grondpredatoren hun jongen groot brengen, voedsel naast de deur! Ook zitten er al tijd wel eenden te soezen op die vlonders, een ontspan nen sfeertje. Ha, dat was vroeger wel anders: kilometers lange files wachtten 's zomers om overgezet te worden met de veerpont die bij elke vaart 25 auto's van de file afsnoepte. Zelf kwam ik naar het schorgebiedje voor onderzoek naar de Noordse woelmuis. Dat was niet het eerste onderzoek op deze plek, want in december 1979 ving Kommer Hoek, die het veldwerk deed voor Theo de Kogel van Rijkswaterstaat, hier ook een Noordse woel muis. Aan beide kanten van het oude dijkje dat het schor in tweeën deelt is er een verlaging in de kade waar het water uit de Oosterschelde kort voor hoog water naar binnen kan stromen. Ondanks de kade en het mini formaat heeft het schor nog veel kenmerken van een natuurlijk systeem met zich vertakkende geulen en kronkelende prielen. Ook de samenstelling van de begroeiing geeft een ver rassend compleet beeld van de vegetatie van het mid delhoge schor. Zoutmelde, gewoon kweldergras, Engels slijkgras, klein schorrenkruid, zeeweegbree, veel zee aster (in Zeeland als 'lamsoor' gegeten), maar ook de echte lamsoor en heel bijzonder: Engels gras! Bijzonder omdat deze soort op veel plekken in het Deltagebied verdwenen is. In de onvolprezen Flora Zeelandica (in middels weer verkrijgbaar!) noemt Peter Meininger als verklaring voor deze afname dat dit niet alleen aan de Deltawerken ligt, maar wellicht ook aan een veranderd beheer zoals het verdwijnen van extensieve begrazing. Gembente Iruirtiséepoldi luive AnnB

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2018 | | pagina 11