Schor ret je bij
I
Zijpe
Heden Verleden
Tekst en foto's: Kees de Kraker
In de rubriek Heden Verleden
verkent Kees de Kraker ter plaat
se de omgeving van een door
hem gekozen plek op of rond
Schouwen-Duiveland of Goeree-
Overflakkee mede aan de hand
van twee foto's op de midden
pagina. Het heden krijgt daarbij
meer kleur en betekenis door het
verleden.
Het bekade schor ten zuiden van de voormalige veer
haven bij Bruinisse is een klein pareltje langs de Oos-
terschelde. Een mooi punt om naar het scheepvaartver
keer te kijken dat hier dicht langs komt, al verloopt de
beroepsvaart hoofdzakelijk via de oostelijker gelegen
Schelde-Rijnverbinding. Het is er levendig met aken, vis
sersschepen en recreatiebootjes, de laatste vooral in het
zomerhalfjaar. Bij de radartoren aan de noordkant van
het schorretje hebben enkele Bruënaars wat tuinstoelen
achter gelaten zodat je op het gemakje kunt gaan zitten
om het allemaal te volgen of hier weg te dromen.
Op een doordeweekse dag is het in deze omgeving nog
behoorlijk stil, al heeft de komst van een buitendijks
fietspad een jaar of tien geleden tot meer drukte van
fietsers en hondenuitlaters geleid.
Aan de kant van de dijk is een raster dat betreding
van het schor verhindert, wat de rust in het gebiedje
ten goede komt. Vanaf de radarmast loopt er een soort
paadje langs de buitenkant van het schor en de kade
dat behalve bij hoog water redelijk begaanbaar is. Wat
ruikt het daar toch lekker naar zilte vegetatie en zout
water!
Kaartje locatie schor Zijpe
Van de Oosterschelde komt het gezellige geluid van een
groepje rotganzen. Veel vogels zijn me niet bijgebleven
van mijn bezoeken aan het schorretje. Wel het broeden
van kokmeeuwen en visdiefjes op de houten vlonders
met mosselhangcultuur in de oude veerhaven. Kennelijk
worden ze door de mosselkweker met rust gelaten en
kunnen ze hier veilig voor grondpredatoren hun jongen
groot brengen, voedsel naast de deur! Ook zitten er al
tijd wel eenden te soezen op die vlonders, een ontspan
nen sfeertje. Ha, dat was vroeger wel anders: kilometers
lange files wachtten 's zomers om overgezet te worden
met de veerpont die bij elke vaart 25 auto's van de file
afsnoepte.
Zelf kwam ik naar het schorgebiedje voor onderzoek
naar de Noordse woelmuis. Dat was niet het eerste
onderzoek op deze plek, want in december 1979 ving
Kommer Hoek, die het veldwerk deed voor Theo de
Kogel van Rijkswaterstaat, hier ook een Noordse woel
muis.
Aan beide kanten van het oude dijkje dat het schor in
tweeën deelt is er een verlaging in de kade waar het
water uit de Oosterschelde kort voor hoog water naar
binnen kan stromen. Ondanks de kade en het mini
formaat heeft het schor nog veel kenmerken van een
natuurlijk systeem met zich vertakkende geulen en
kronkelende prielen.
Ook de samenstelling van de begroeiing geeft een ver
rassend compleet beeld van de vegetatie van het mid
delhoge schor. Zoutmelde, gewoon kweldergras, Engels
slijkgras, klein schorrenkruid, zeeweegbree, veel zee
aster (in Zeeland als 'lamsoor' gegeten), maar ook de
echte lamsoor en heel bijzonder: Engels gras! Bijzonder
omdat deze soort op veel plekken in het Deltagebied
verdwenen is. In de onvolprezen Flora Zeelandica (in
middels weer verkrijgbaar!) noemt Peter Meininger als
verklaring voor deze afname dat dit niet alleen aan de
Deltawerken ligt, maar wellicht ook aan een veranderd
beheer zoals het verdwijnen van extensieve begrazing.
Gembente
Iruirtiséepoldi
luive
AnnB