Fazant
"Bejubeld door de gewone mensen maar geminacht door de echte vogelaars", zou je
van de fazant kunnen zeggen. Ondanks dat deze vogels al honderden jaren in ons land
voorkomen was de fazant een vogel waar je als natuurliefhebber je neus voor
ophaalde.
Sterk verbonden met de jacht, waarvoor ze hier en daar ook wel uitgezet werden. Bij
broedvogelinventarisaties werden ze vaak niet eens meegeteld, zodat het
populatieverloop niet goed in beeld kwam. Wanneer ik ze zie, heb ik nog de neiging
om weg te kijken. De fazanten zelf ook trouwens. Ze drukken zich tot je er zowat
bovenop staat om dan met luid gekakel en vleugelgeklepper als een duveltje uit een
doosje tevoorschijn te springen en weg te snorren. Het totaal onverwachte gebeuren
bezorgt je zowat een hartstilstand!
Wanneer het enigszins mogelijk is, maken ze zich lopend uit de voeten, vliegen doen
ze alleen wanneer het niet anders kan. Het zijn dan ook slechte vliegers. Ik heb mij
laten vertellen dat ze boven water vanzelf uit de lucht vallen. Een afstand van meer
dan een kilometer lijkt in die omstandigheden te veel gevraagd. Al stikte het in het
verleden van de fazanten op de Punt van Goeree, ze kwamen het Springersdiep naar de
nabijgelegen Hompelvoet niet over.
Vroeger verzamelde ik kleurige veertjes. Fazanten konden in dat opzicht een mooie
bijdrage leveren. Nog mooier waren de veren van de goudfazant die in volières
gehouden wordt maar soms weet te ontsnappen. Een paar van die hanen wisten het
opmerkelijk lang in de natuur uit te houden. Zo zat er jarenlang eentje op de
Kabbelaarsbank en een in de Oosteren Ban bij Renesse, waar de bewoners het beest
dat geregeld in hun tuinen opdook een naam hadden gegeven. Tot een wild levende
populatie heeft het nooit geleid. De kleurige veertjes bleken namelijk ook erg
aantrekkelijk voor de havik. Mooi voor op zijn toch al lange prooilij st! Een gewone
fazant moet daar trouwens net zo goed voor uitkijken.
De hanen houden er net zoals alle hoenders een harem op na. Erg groot is die harem
doorgaans niet, heb ik de indruk. Drie, vier hennen is al heel wat. Vechtende hanen die
tegen elkaar opspringen is een bekend verschijnsel.
Er zijn veel foto's waarop prachtig gekleurde fazantenhanen in vol ornaat poseren. De
foto van Henk toont de fazant in een mysterieuze sfeer waarbij het licht net op het oog
en de rode vlek daaromheen valt. Weggedoken in de vegetatie houdt deze
bosrandvogel de omgeving goed in de gaten!
56
Fazant. Foto: Henk Harmsen
