5 Turkse tortel Niet mijn meest favoriete soort. Het is dat Henk deze grappige foto's had, anders was deze duif met zijn irritante lachje er niet in gekomen. Zo af en toe zag ik wel eens Turkse tortels in mijn tuin, maar toen we nieuwe buren kregen met open kippen- en konijnenhokken waar voor brutale rakkers wat te halen viel, nam hun aantal snel toe. Een dagelijkse zwerm van wel twintig tot veertig kauwtjes en Turkse tortels wist wanneer het voedertijd was. Dat is het beeld dat we overal zien: bij locaties met voedsel pleisteren vaak grotere aantallen. Plaatsen waar graan over wordt geslagen zijn het meest in trek en ook het populaire voeren van vogels in tuinen zal de tortels geen windeieren hebben gelegd. Het is dan ook vooral de bebouwde omgeving die deze vogels trekt. In natuurgebieden zie je ze heel weinig, eigenlijk alleen aan de rand daarvan wanneer nabijgelegen boerderijen geen geschikt broedbiotoop bieden. Geregeld proberen ze te broeden in de meidoorn bij mijn achterdeur. Naast het liefdesspel en getortel is het gesleep met takjes een favoriete bezigheid. Niet dat dit uitmondt in grote en stevige nesten, want de takjes dwarrelen meestal net zo snel omlaag als ze worden aangevoerd. Veel meer dan een doorkijkvloertje wordt het doorgaans niet. Niet voor niets heeft de vredesduif een takje in zijn snavel: de wil om er iets van te maken is bij duiven volop aanwezig, helaas komt er in de praktijk vaak weinig van terecht. In al die jaren nog geen kuiken grootgebracht. Elders moet het beter gaan. Bij de Nationale Tuinvogeltelling ston den ze in 2019 met een totaal van bijna 60.000 getelde vogels op de zevende plaats. Op Goeree-Overflakkee is de 'soort opvallend talrijk, blijkt uit de kaart van de tuinvogeltelling. Bijzonder dat deze van oorsprong Oost-Aziatische vogel in de vorige eeuw vanuit Turkije, dat een paar honderd jaar eerder gekoloniseerd was, heel Europa en Noord-Afrika veroverde. In 1948 werd de soort voor het eerst waargenomen in Nederland en twee jaar later volgde het eerste broed- geval. Dat alles op eigen kracht, dus hier geen invasieve exoot. Erg schuw zijn ze niet zoals uit de foto's van Henk blijkt. Ze schurken dicht tegen de mensen aan. Ergens wil je dat dieren een beetje afstand houden. Een glimp van een schuwe vogel opvangen is spannender dan een merel die nauwelijks opzij gaat, ze moeten niet al te tam of te talrijk worden. Leuk zo'n zwerm kauwtjes rond de toren, maar niet in de notenboom in mijn achter tuin. Het Nimby-syndroom (not in my backyard) leeft in meer of mindere mate in ieder van ons. Een nauw verwante en sterk gelijkende soort die in volières gehouden wordt is de lachduif, van origine een Afrikaanse soort. "Roepertjes" noemden we die vroeger. Lachen en roepen is ook wat de Turkse tortel heel veel doet. Totdat ze het lachen is vergaan en je een heleboel lichte veertjes ziet waaien door de tuin. Turkse tortels vormen namelijk een favoriete prooi van sperwervrouwtj es Dat zal niet de belangrijkste reden zijn dat de aantallen weer wat afgenomen zijn. Wellicht delven ze het onderspit bij de concurrentie met de grotere houtduif, nu veel meer een tuinvogel dan voorheen. Turkse tortels in de stad. Foto's: Henk Harmsen 14 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2019 | | pagina 8