"Trouwens, het hele Haringvliet wacht op een tij-verruiming, want pas dan zal er iets terecht kunnen komen van de ambitieuze slogan waarmee het Droomfonds over het voormalige estuarium en ons werd uitgestort.... 'herstel van unieke deltanatuur van slikken, schorren en rietvelden." Aquarel kokmeeuwenkolonie in avondlicht. Het origineel hangt irt Woodson Art Museum in de VS Tijdens de door Els stevig aangeklede ravitaillering in het nabije Maasdam kaartten wij nog na over de ont wikkelingen in het Oude Land van Strijen, een gang van zaken die voor de grutto's daar wellicht een 'Morituri te salutant' (De ter dood veroordeelden groeten U) kon voorkomen. Begrijpelijk dat ook de suggestie van plaatsing van weidevogelpompen op de Westplaat over tafel ging teneinde daar iets van de vroegere vogelglorie terug te lokken. Het laatste bezoek gold de Korendijksche Slikken waar wij Gert Huijzers gingen ontmoeten. Om verdere uit droging te voorkomen en de solidago-explosie tegen te gaan had het Droomfonds voor dit natuurmonument diep in de buidel getast. Maatregelen waren getroffen om de waterdoorstroming te verbeteren, de functie van dichtgeslibde kreken te herstellen en plaatselijk ontgrondingen uit te voeren. Hoe dit alles uiteindelijk gaat uitpakken moet nog blijken, zij het dat de eerste ervaringen perspectief bieden. Een wandelpad kwam er natuurlijk ook. Voor het publiek is die route van 15 maart tot 15 juli gesloten. In korte tijd werd dit pad In de acht open maanden enorm populair. Voor de zeearendenpopulatie in Nederland, voor het Haringvliet, voor Natuurmonumenten die een eerdere broedpoging op Tiengemeten zag ontsporen en ook voor Gert Huijzers was het een opsteker dat in 2021 een koppel zeearend op de Slikken tot nestelen kwam. Dat broeden vond niet plaats dankzij Droomfondsinspanningen, maar eerder ondanks. Denkbaar is dat aannemersactiviteiten de komst hebben vertraagd. Van meet af aan bestond vrees voor verstoring, niet zozeer vanaf de landkant dan wel vanaf het water. Half geïnundeerde Westplaat buitengronden op 27 mei 20211 Foto Henk van der Weijden 30 Die zorg nam toe toen een rondvaartbootbedrijf via een regionale krant tamboereerde met haar tochten op zeearenden-kraambezoek te gaan, weliswaar op veilige af stand. Gert had veel te vertellen over de Korendijk. Te zien was dat maatregelen voor de waterdoorstroming in het gebied resultaat hadden opgeleverd. Ondanks de plaat selijke plasdrasdelen waren er niet meer grutto's komen broeden. Rond de eeuwwisseling herbergde de Korendijk nog 100+ paren. Nu zijn het er nog nauwelijks tien, zodat het 'Morituri te salutant' voor de grutto's van de Korendijk angstig actueel wordt. Twijfels had Gert of zich in het vanaf de hoek Westdijk ver verwijderde maar goed zichtbare nest nog wel twee jonge zeearenden bevonden. Later zou blijken dat er inderdaad eentje foetsie was. Die ene, een man, werd geringd en gezenderd, een operatie die tot een forse kop in de regionale pers leidde. Voorts vertelde Gert dat de voorjaarsstorm van 4 en 5 mei vrijwel het gehele gebied inundeerde, waardoor met name veel brandgans- legsels uitgedreven waren. Ook wees hij op de op 's Lands Gors geplaatste weidevogelpompen, een initiatief van een particulier in samenwerking met het Coöperatieve Collectief Hoeksche Waard (CCHW). Daarna nam Gert ons mee naar de belendende Leenherengorzen, een ontpoldering die los staat van de Droomfondsprojecten. Na afloop van het rondje Haringvliet hadden wij wederom heel wat na te kaarten, eerst bij het afscheid en later per mail en telefoon. Hulde, kritiek en vraagtekens. Hulde voor de Korendijksche Slikken en ook voor Bliek, waarbij wel de vraag welke instantie daar de vegetatieontwikkeling gaat en blijft beteugelen. Kritiek op de mega-investering voor Tij, met daarbij de kanttekening of daar geen aanzienlijk goed kopere gluurhut had kunnen verrijzen, waarbij dan een fors bedrag 'over' gebleven was om ook op de Westplaat een doordacht 'Aanvalsplan Grutto' te ontketenen. En vraagtekens of die parterre voor de 'Visarend II' en de gluurwand 'De Lepelaar' nu perse nodig waren geweest. Nota bene, rond de Ventjager/Hellegatsplaten stonden al drie vogelhutten. Tenslotte de Zuiderdiepgorzen... wachtend op meer tijverschil en verzilting. Berekend is dat herstel van getij in het Zuiderdiep 10 miljoen zou kosten. Een coalitie van 'groene' partijen is doende getijherstel op een urgentie- lijst te krijgen. Alles is nog in overlegfase maar hopelijk komt het ervan. En spoedig! Maar hoe dan ook, die negentien windturbines die de Zuiderdiepgorzen gaan omstrengelen zullen er eerder staan dan dat er tijslag loopt in het Zuiderdiep. Trouwens, het hele Haringvliet wacht op een tij-verruiming, want pas dan zal er iets terecht kunnen komen van de ambitieuze slogan waarmee het Droomfonds over het voormalige estuarium en ons werd uitgestort....'herstel van unieke deltanatuur van slikken, schorren en rietvelden'. Literatuur: Berg, A. van den. 2021. Zeearenden met jongen: uniek in Hoeksche Waard. Hoeksche Waard-bijlage AD 11 mei 2021. Berg, A. van den. 2021 'Ik kreeg kippenvel toen ik dat kleine kopje zag'. AD 28 juni 2021. Geelen, J.P. 2021. De Scheelhoek. De Scharrelaar 2021/1: 50-61. AtlasContact. Amsterdam. Houwelingen, D. van G.L. Ouweneel. 2020. Zal de Grutto een Hoek- schewaardse broedvogel blijven? in Vogelvlucht 43: 20-25. Ouweneel, G.L. 2018. Krijgt het Haringvliet met het Kierbesluit en Droomfonds een doorstart? De Levende Natuur 119.: 244-248. Strucker, R. 2004. De gorzen langs het Haringvliet. Een eldorado voor weidevogels en ganzen. In Breedveld et al: Tussen Haringvliet en Grevelingen. De vogels van Goeree-Overflakkee. VNLGO Middelharnis. 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2021 | | pagina 16