mmmwmï
12
De kruising, ook wel viering genoemd,
enigszins trapeziumvormig aangelegd
om het koor iets breder te maken, is
ingesloten door vier in speklagen
(baksteen met natuursteen af
gewisseld) gemetselde zuilen.
Vroeger stond het altaar daar, nu een
heel mooie renaissance preekstoel en
doophek uit 1648, beide met een
koperen lezenaar. Het doopvont roept
bij kenners twijfels op; het kan het
omgekeerde onderstuk van de preek
stoel van St.-Annaland zijn, maar is in
feite een fragment daarvan met enige
moderne toevoegingen.
In 1755 heeft men door een
beschilderd houten schot het koor
van schip en transept afgesloten. Aan
de westkant is Mozes met de wets-
tafelen erop geschilderd, aan de kant
van het koor psalmteksten. In het
koor hangt ook een heel mooi
Tiengebodenbord uit 1581.
Het koor is nu dus geheel
afgescheiden van het schip en dient
tot trouwkerk. Het heeft, evenals de
zuidkapel een houten tongewelf,
blauw-grijs geschilderd, en zuilen in
een vreemde rode kleur, waarop
vroeg-Christelijke symbolen staan:
het Lam Gods (lammetje met kruis-
vaantje) en miskelken met hostie.
In de hele kerk, tot onder de toren
toe, liggen of staan grafzerken, vooral
daterend uit de zestiende en zeven
tiende eeuw. In het schip staat de
steen van een dokter, die een urine-
glas vasthoudt en ligt onder andere
„Joncfrou Josyne van Domborch"
begraven (overleden 1557), in het
torenportaal heeft „Anna Schets met
drie hare kinderen, huisvrouw van
den Heer Oversten Jonkheer
Frederick, Heere van Dorp" in 1606
haar laatste rustplaats gevonden.
In de noorderomgang tenslotte ligt
Guy van Blois (overleden 1527) naast
Digna van Assemansbroek (overleden
1516) onder een laat-gotische
grafplaat met enig renaissance
ornament, de kwartierwapens werden
in de Franse tijd afgeslagen. Aan zijn
voeten ligt een leeuw, die op de
moed van de ridder wijst, bij die van
haar slaapt een hondje; immers de
vrouw moest in die tijd haar man aan
hangen met een trouw, die een hond
zijn baas pleegt te tonen; vele
vrouwen hebben met dit idee heden
ten dage veel moeite! Vermeld dient
ook nog te worden, dat men, toen
men tijdens de restauratie het graf
van de familie Van Vrijberghe
opende, wonderlijk gemummificeerde
lichamen vond; de gelaatstrekken en
kleding van deze poorters, die vier
eeuwen geleden door het schone
Tholen stapten, bleken nog geheel
bewaard te zijn.
Op Tholen is heel veel moois te zien,
terwijl men maar kleine afstanden
hoeft af te leggen.
De grafzerken van Anna Schets, huisvrouw van Jonkheer Frederik van Dorp en van Guy van Blois en
Digna van Assemansbroek.
kwc
f-re.? C5SA j 1
Mi-m-sjdir Ti -*-•
(.fcHr-XRC;,. A TOK *7,-
rSf 7- 1 V' >-
-:.e 'J-H&MEVS
Dr.K«:e£K,
