16
Liturgisch centrum met preekstoel en Ambachtsherenbank.
quint 3' in het front is geplaatst.
Ook de orgelkas heeft in 1963 een
grondige restauratie ondergaan. Het
orgel mag gelden als het best
geconserveerde exemplaar van de
instrumenten, die Thomas en zijn
zoon Peter Weidtman in Nederland
hebben gebouwd.
Het orgel is thans zodanig opgesteld
dat van het schitterend
beeldhouwwerk weinig te zien is: aan
de onderzijde wordt het door een
gesloten balustrade, aan de
bovenzijde door een zware trekbalk
Preekstoel, eerste helft 17e eeuw.
Fragment Herenbank.
grotendeels aan het oog onttrokken.
Het is te betreuren dat bij de
plaatsing van het orgel na de
restauratie van het kerkgebouw zo
weinig rekening is gehouden met de
aard van de decoratie van de
orgelkas, die een vrije opstelling eist.
Niet onvermeld mag blijven dat in de
periode vóór de laatste restauratie
van de kerk, toen men ter plaatse van
het orgel veel last ondervond van
lekkage, door de goede zorgen van de
toenmalige koster, de heer B. Stroo,
het orgel voor onherstelbare schade
gespaard bleef.2)
Romaanse zerken
Wellicht de grootste bijzonderheid
van de kerk van Meliskerke zijn de
romaanse zerken die we er aantreffen.
Ze zijn herkenbaar aan de taps
toelopende vorm en de gebruikte
rode Bremer zandsteen. Ze liggen
ingemetseld in de vloer van het
liturgisch centrum, één aan de
zuidkant van de avondmaalstafel met
de tekst „E. A. Maljaars overl. 26 July
1803", één aan de noordkant met de
tekst „C.B.K. 1 776". Het is duidelijk
dat deze stenen hergebruikt zijn als
grafsteen in de jaren 1 776 en 1 803.
We dienen ze oorspronkelijk te
dateren in de 1 2de of vroege 1 3de
eeuw. Op welke plaats ze voorheen
hebben gelegen is onbekend. Wel
kunnen we aannemen dat ze altijd in
de kerk aanwezig geweest zijn en
hieruit vloeit voort, dat ze afkomstig
zijn uit een kerkgebouw dat er vóór
het huidige gestaan heeft.
Een gedeelte van een derde romaanse
zerk is tijdens de laatste restauratie
gevonden op een halve meter diepte,
vlak buiten de zuidelijke kerkmuur.
Deze zerk is versierd met kruis-
motieven en ligt nu in de hoek naast
de herenbank.
Het vreemde is dat tot nu toe aan
deze bijzondere zerken, waarvan er
voor zover ons bekend nog maar zeer
weinig gevonden zijn in Zeeland, zo
weinig aandacht besteed is. Een
diepgaande studie zou op zijn plaats
kunnen zijn.3)
Combinatie
Aangezien de Hervormde Gemeente
van Meliskerke erg klein is - 140
zielen - is reeds in 1965 een
combinatie tot stand gekomen met
Biggekerke. Hierdoor is het mogelijk
gebleven elke zondagmorgen een
dienst in deze kerk te houden.
Noten:
Odulphus werd geboren te Oirschot. Hij werd
priester en wilde in een klooster treden, maar
zijn ouders verzetten zich daartegen. Daarop
werd hij pastoor te Oirschot. Later begaf hij
zich naar Utrecht en werd door de H.
Fredericus als missionaris naar Friesland
gezonden, waar hij zegenrijk werk verrichtte.
Hij stierf te Utrecht in de 9e eeuw. Odulphus
wordt afgebeeld als kanunnik, in toog en
superplie, met bonnet, kanunnikenmanteltje en
gebedenboek.
(J. J. M. Timmers, Christelijke symboliek en
iconografie.)
2) De bijzonderheden over het orgel zijn
uitgebreid te vinden in: J. H. Kluiver,
Historische orgels in Zeeland, II, Walcheren,
opgenomen in het Archief 1 974 van het Kon.
Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen.
3) In het museum voor Zuid- en Noord-Beveland
te Goes bevinden zich stukken van dezelfde
taps toelopende zerken (sarkofaagdeksels) uit
de 12de eeuw. Deze zijn opgegraven op het
terrein van het in 1377 door een stormvloed
verloren gegane dorp Westkerke nabij Oud
Sabbinge op het voormalige eiland
Wolphaartsdijk.
