Kerken kijken op Walcheren 5 november 1983: Mr. Hietkamp: „Onze Stichting trekt een voortgaande lijn van verleden naar heden" 3 P.S.J BEEKHOF-KOOLE Tot één van de beste herinneringen uit mijn kinderjaren behoren onze tochten naar de ruïne van Hoogelande. Met tassen vol boterhammen en appels, soms aangevuld met kogelflesjes en Kwatta-repen, liepen we door 't land naar ons doel. Naar de ruïne, die onze fantasie in gang zette, niet gehinderd als we destijds waren door enige kennis van zaken: aan kinderen werd Hoogelande, zoals het sinds 1965 is. toen weinig verteld. Soms waren het voor ons de restanten van een kasteel, bewoond door hoofse ridders Op onze donateursdag was het allemaal anders. We waren niet alleen tien maal vlugger dan vroeger ter plaatse, maar de ruïne was, sinds 1 965 door aanvulling van het overgebleven muurwerk en een nieuwe houten bekapping getransformeerd tot een eenvoudige kapel, waar gulle mensen dampende koffie en bolussen uitdeelden. En waar iedereen blij was de ander te zien. Hoogelande, een verhaal van de heer De Bruin Nadat 't huishoudelijk deel van de bijeenkomst afgewerkt was, de scheidende voorzitter uitgezwaaid en de nieuwe geïnstalleerd (zie het „Ten geleide" in Bulletin 1 1) trad ons aller magister dhr. M. P. de Bruin naar voren, die als altijd blakend van ijver, reeds enige kaarten van de Zee landen aan de muren had bevestigd. Hij begon met het voorlezen van een oude charter, bewaard in een der jaarboekjes van „Nehalennia" uit 1849, waarin Boudewijn, bisschop van Utrecht, volgens een oorkonde en hun vrouwen, dan weer van een oud klooster of van 't verblijf van de een of andere toverkol, die daar, bij nacht en ontij, vergezeld door haar zwarte katten en een bezemsteel, eeuwenlang had rondgespookt. Ruïne kerk te Hoogelande. SS Jtuïn^ Ie HsoJeland^

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1984 | | pagina 3