Verslag van de Donateurstocht op 22 september 1984 3 M.P. DE BRUIN Als doel van de tocht waren ditmaal het land van Hulst en het land van Waas uitgekozen. Met twee vaste punten, de stad Hulst en de stad Beveren. Om kwart voor acht vertrok een bus van Middelburg via Goes en station Kruiningen naar de boot. Na Perkpolder werd via Kloosterzande koers gezet naar de Vogelkreek. In de bus werden fotokopieën verstrekt om het verhaal te ondersteunen. Halt werd gehouden voor een blik op de kapel van de Cisterciënsers van Kloosterzande, op zichzelf al een sprekende naam. Het kerkje van het vroegere klooster, een uithof van de Duinenabdij (Coxijde), ligt op een verhoging in het landschap. Via de Sint Josephstraat werd gereden langs de oorspronkelijke middeleeuwse dijk aan de noordzijde van de Westvogelpolder. Een dergelijke dijk werd met mankracht gemaakt door mannen die als technisch hulpmiddel slechts 'gewapend' waren met schop of spade en een mand voor het vervoer van de grond. De uitvinding van de cordewagen of kruiwagen komt vrij laat in de middeleeuwen. Via Hengsdijk en Stoppeldijk - deze dijknamen getuigen al van de vele inpolderingen in deze streek - gaat de tocht naar Luntershoek. Er wordt gewezen op het pas verschenen werk van Prof.Dr. M.K. Elisabeth Gottschalk, 'De Vier Ambachten en het Land van Saaftinge in de middeleeuwen', dat de auteur beschouwt als een afsluiting van haar wetenschappelijke carrière. Het boek is een historisch-geografische studie van dat gebied met talrijke gegevens over de exploitatie van de landbouwgronden en de uitbating van de moergronden. Ook in het gebied waar wij nu doorheen reden waren het weer de Cisterciënsers van Ter Doest (dochterabdij van Ter Duinen), Boudelo en Cambron, die na de catastrofale stormvloed van 1214 in deze contreien een uithof stichtten. Deze abdijen zorgden er ook voor in de stad Hulst een toevluchtsoord, refugium geheten, te hebben. Het hof van Zande van Ter Duinen (Kloosterzande) fungeerde als operatiebasis van waaruit het verdronken land werd teruggewonnen. Hoewel het weer wisselvallig was - De toren van de Sint Willibrorduskerk, ontworpen door Dr. P.J.H. Cuypers, voltooid in 1877. De moderne torenbekroning, naar het ontwerp van Ir. J, Brouwer. De gecombineerde R Katht en Hervmd Kerk te Hulst.

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1985 | | pagina 3