4
Kroning van Willem II te Aken.
Zeeland en Friesland, die, op de leeftijd van
nauwelijks twintig jaar door alle keurvorsten
eenstemmig aanvaard als koning der
Romeinen en van Germanië, door de
heilige apostolische Stoel bevestigd, in
oorlog en vrede overwinnaar, schitterende
daden heeft verricht, en die ten slotte
voortijdig gestorven en op een onbekende
plaats begraven, na 27 jaar gevonden, door
de piëteit van zijn zoon Floris en zijn dochter
Richarda, in dit klooster, door hem gesticht,
begraven, door een toevallige brand uit de
herinnering der mensen verdwenen, en
voor Elisabeth, dochter van Otto I, hertog
van Brunswijk en Lünenburg, koningin der
Romeinen en van Germanië, de liefdevolle
echtgenoten, heeft abt Floris van
Schoonhoven, voor de beschermers van
het vaderland, dit monument gesticht. De
zeer doorluchtige koning stierf in het jaar
des Heren 1255 1256) op 28 januari bij
Hoogwoud. Hij heeft 9 jaar over het
Roomse rijk geheerst, over Holland 21 jaar,
hij heeft 29 jaar geleefd'.
Willem II was niet zo maar een Hollandse
graaf, maar het rooms-koningschap
betekende pretendent zijn om gekroond te
worden als Duits keizer. Laten we in het kort
zijn loopbaan volgen. Op zesjarige leeftijd
volgde hij zijn vader, Floris IV, op als graaf
van Holland en Zeeland en heer van
Friesland. Nauwelijks twintig werd hij in
1247 door toedoen van zijn oom Hendrik II,
hertog van Brabant, tot rooms-koning
gekozen en in 1248 te Aken gekroond. Na
in 1252 voor de tweede maal gekozen-te
zijn, werd hij in 1254 bijna algemeen
erkend. In die jaren heeft hij de
Norbertijnerabdij te Middelburg en de stad
zelf aanmerkelijk begunstigd (uitbreiding
stadrecht). Ten tijde van de voorbereiding
tot de kroning als keizer werd hij in januari
1256 nabij Hoogwoud (West-Friesland)
gedood. Mevrouw Dhanens zegt van hem:
'Zijn niet onaanzienlijke rol in de
geschiedenis en in de toen snel
evoluerende sociaal-economische
structuren van West-Europa kan hier enkel
gesignaleerd worden. In de
kunstgeschiedenis is zijn naam verbonden
aan bouwwerken zoals de Ridderzaal van
het Haagse Binnenhof en aan sommige
kerkelijke stichtingen zoals de eerste
steenlegging van de dom te Keulen in
1248'.
Een belangrijk man als Willem II wordt in de
loop van de tijd talrijke malen afgebeeld.
'Aan zijn naam is ook het ideaalbeeld van
de middeleeuwse ridder verbonden', zegt
mevrouw Dhanens. Een kroniekschrijver
typeert hem als schoon van lichaam, zonder
baard, wit van huid, zwart van haar,
stoutmoedig, van een milde
rechtvaardigheid en wars van gemeenheid.
In de tijd van zijn verkiezing tot
rooms-koning komt het beeld van de
indrukwekkende ruiter van Bamberg tot
stand. Het is een aantrekkelijke gedachte
hierin de figuur van Willem II te zien. Zeker
is het dat Willem voorkomt op de grafsteen
Grafsteen Siegfried von Eppstein, bisschop van Mainz,
overl. 1249 (links Willem II)
