17 Interieur van de Nieuwe Kerk op de dag van de opening. Zierikzee. Maar deze laatsten niet alleen financieel. Men stond open voor overleg en kontakt. Het is gevaarlijk om op een dag als vandaag namen te noemen, wantje passeert altijd wel iemand. Toch wil ik speciaal de ambtenaren van de gemeente Zierikzee en de provinciale griffie vermelden. Zij stonden altijd klaar, daarmede het beeld loochenstraffend dat dikwijls van de ambtenaar wordt geschilderd. In het bijzonder noem ik oud-burgemeester De Meester. Hij steunde waar nodig. Toen de stichting door onbegrijpelijke wijsheid van landelijk niveau in de rode cijfers dreigde te komen, was hij direct bereid mee te gaan naar de desbetreffende directie. Ik besprak met hem de beste benaderingswijze, bedevaart of kruistocht. Zij die De Meester kennen weten het antwoord: Kruistocht. En de muren van Zeist vielen. Door het raam van de Nieuwe Kerk te Zierikzee ziet men de contouren van de St.-Lievensmonstertoren En dat maak je allemaal mee voor de prijs van 1,-. Restaureren is een uitdaging, met het gebouw en met elkaar. Je bent bezig met iets heel konkreets namelijk het herstellen van in steen belichaamde gedachten, idealen, trots, verwaandheid. Restaureren is avontuurlijk konkreet bezig zijn met geschiedenis. Maar het is meer. Restaureren op de wijze zoals de Stichting Oude Zeeuwse Kerken als amateur-vrijwilligersorganisatie dat heeft gedaan, is het gezamenlijk optrekken. Want dankzij het enthousiasme en de inzet van velen is dit resultaat bereikt. Er zijn artikelen geschreven, waarvoor maanden moest worden gestudeerd, er zijn tal van akties gehouden, de kerk werd schoongemaakt, er is gezongen en wijn gedronken (in deze volgorde). Ik noem de bedelakties bij het Anjerfonds, het Prins Bernhardfonds en de St. Cultuurfonds van Aannemers. Het was een tijd van ploeteren en afzien. Restaureren is dan ook een geschiedenis van en met velen. En allemaal vrijwillig. En ik denk, dat dit het antwoord is op de gestelde vraag, waarom doe je dit allemaal? Het zijn de uitdaging, de sfeer, het bezig zijn met het levensgevoel van het verleden. Bezig zijn met zaken, die ook nu voor ons en onze samenleving hun betekenis kunnen hebben. Restaureren is de band van het verleden doortrekken naar de toekomst. En vormt het verleden niet de startbaan voor de toekomst? Het zou onjuist zijn op een dag als vandaag alleen de inzet van de vele mensen en organisaties te noemen. Ook de drie overheden gaven steun, vooral financieel. In het bijzonder de provincie en de gemeente

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1988 | | pagina 17